இந்த ஆண்டு 500,000 வெளிநாட்டு தொழிலாளர்கள் மலேசியாவிற்குள் நுழைவதால் மலேசியர்களுக்கு வேலை வாய்ப்புகள் பாதிக்கப்படாது என்று மனிதவள அமைச்சர் வி.சிவகுமார் கூறுகிறார்.

ஆசியாவில் உள்ள 15 மூல நாடுகளில் இருந்து தொழிலாளர்கள் அழைத்து வரப்பட்டு உள்ளூர் தொழிலாளர்களுக்கு விருப்பமில்லாத துறைகளில் ஈடுபடுத்தப்படுவார்கள் என்றும் அவர் கூறுகிறார். எங்களால் போதுமான தொழிலாளர்களை வழங்க முடியாவிட்டால், அது துறைகளின் உகந்த செயல்பாட்டை சீர்குலைத்து பெரும் இழப்பை ஏற்படுத்தும் என்றும் அவர் வாதிடுகிறார். போதுமான தொழிலாளர்கள் இல்லாவிட்டால் பல வணிகங்கள் மூடப்பட்டுவிடும், எனவே நிலைமை மோசமாகும் முன், நாம் மனிதவளத்தை வழங்க வேண்டும்.

வெளிநாட்டுத் தொழிலாளர்களை நிர்வகிப்பதில் உள்துறை அமைச்சகம் மற்றும் குடியேற்றத்துறையின் அடிப்படைத் தோல்வி ஆகியவை கவனிக்கப்படாத மிகப்பெரிய பிரச்சினையாகும்.

நம்மிடம் தற்போது 3 மில்லியன் ஆவணமற்ற தொழிலாளர்கள் இருப்பதாக கூறப்படுகிறது, மேலும் இதில் ஊழல் பெரும் பங்கு வகிக்கிறது என்பதை நாம் அனைவரும் அறிவோம்.

தற்போதைய துணைப் பிரதமரும் இதற்கு முன்னர் சில தரக்குறைவான நடவடிக்கைகளில் சிக்கியவர். இதனால்தான், முன்னாள் மேன்முறையீட்டு நீதிமன்ற நீதிபதி முகமட் ஹிஷாமுதீன் யூனுஸ் தலைமையிலான வெளிநாட்டு தொழிலாளர் மேலாண்மைக் குழுவின் சிறப்பு சுயாதீன அறிக்கையை அரசாங்கம் இன்னும் பகிரங்கப்படுத்தவில்லை.

பல லட்ச அயல் நாட்டு தொழிலாளர்களைக் கொண்டுவர அமைச்சரின் இந்த முன்மொழிவுகள் பல கேள்விகளை எழுப்புகின்றன:

1. மலேசியாவில் இளைஞர்களின் வேலையின்மை விகிதம் 10-15% வரை இருக்கும் நிலையில், உள்ளூர் இளைஞர்கள் (வயது 15-24) ஏன் வேலை செய்யவில்லை? நிறுவனங்கள் நஷ்டத்தைப் பற்றி மிகவும் கவலைப்பட்டால், தொழிலாளர்களுக்கு அதிக ஊதியம் மற்றும் வேலை நிலைமைகளை மேம்படுத்துவதற்கு அவர்கள் நாடமாட்டார்களா? அமைச்சர் குறைந்த ஊதிய தொழிலாளர் கொள்கையில் மட்டும் ஆர்வம் காட்டுகிறாரா? தொழிலாளர் தேவைக்கும் வேலையின்மைக்கும் இடையே எப்படி முரண்பாடு இருக்க முடியும்?

2. மலேசியத் தொழிலாளர்கள் ஏன் 3டி (அழுக்கு, ஆபத்தான, இழிவான) வேலைகளைச் செய்ய சிங்கப்பூருக்கு ஓடுகிறார்கள்? ஒருவேளை அமைச்சர் இந்தக் கேள்விகளை யோசித்து, சில துறைகளில் உள்ளூர்வாசிகள் ஏன் ஆர்வம் காட்டவில்லை என்பதை கருத்தில் கொள்ள வேண்டும்.

3. UNHCR இன் கீழ் மலேசியாவில் உள்ள பல அகதிகள் ஏற்கனவே நாட்டில் உள்ளனர், ஆனால் அவர்களுக்கு வேலைவாய்ப்பு மறுக்கப்பட்டது. சுமார் 150,000 அகதிகள் உள்ளனர், அவர்களில் பலர் சட்டவிரோதமாக வேலை செய்கிறார்கள், குறைவான ஊதியம் மற்றும் வேலை செய்யும் உரிமையை மறுத்து வருகின்றனர். புதிய தொழிலாளர்களைப் பெறுவதற்குப் பதிலாக இந்த அகதிகளை ஏன் அரசாங்கத்தால் தொழிலாளர்களில் உள்வாங்க முடியாது? நாம் செலவைப் பற்றி பேசினால், இது மலிவானது அல்லவா?

4. ஜனவரி 11, 2023 அன்று, 410,000 க்கும் மேற்பட்ட ஆவணமற்ற புலம்பெயர்ந்தோர் சட்டப்பூர்வ வெளிநாட்டு ஊழியர்களாக முறைப்படுத்தப்படுவதைக் காணும் மறுசீரமைப்புத் திட்டத்தை அரசாங்கம் திட்டமிட்டுள்ளதாக உள்துறை அமைச்சர் அறிவித்தார். இருப்பினும், MEF திருப்தி அடையவில்லை மற்றும் வெளிநாட்டு தொழிலாளர் மறுசீரமைப்பு திட்டத்தை அனைத்து துறைகளுக்கும் திறக்குமாறு அரசாங்கத்திடம் கேட்டுக் கொண்டுள்ளது. இந்த கூடுதல் எண்ணிக்கையிலான அரை மில்லியன் தொழிலாளர்கள், வரும் ஆண்டில் கிட்டத்தட்ட ஒரு மில்லியன் புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்களைப் பெறுவோம். ஊதியம் வழங்குவதற்கும், முறையான வீடுகளை வழங்குவதற்கும், தொழிலாளர் தரத்தை கடைபிடிப்பதற்கும் நிறுவனங்களிடம் அனைத்து பணமும் உள்ளது என்று இது அர்த்தப்படுத்துகிறதா?

5. குறைந்த பட்ச ஊதியம் 1500 ரிங்கிட் மாத ஊதியம் அதிகம் என்று கூறிய உற்பத்தியாளர் சம்மேளனம், அந்த அமலாக்கத்தை 5 தொழிலாளர்களுக்கு குறைவாக வேலை செய்யும் நிறுவனங்களுக்கு, அமைச்சர் வழி ஒத்திவைத்தது. இப்போது வெளிநாட்டு தொழிலாளர் இல்லையென்றால் நிறுவனங்கள் மூடப்படும் என்ற அதே வாதத்தை  எப்படி பயன்படுத்துவது?  இந்த புதிய தொழிலாளர்களுக்கு குறைந்தபட்சம் 1500 ரிங்கிட் சம்பளம் கொடுக்க வேண்டாமா? இந்தத் தொழிலாளர்கள் அனைவரையும் அழைத்து வந்த பிறகு, MEF அவர்கள்ளுக்கு வீட்டுவசதி வழங்க முடியாது மற்றும் தொழிலாளர்களின் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்ய முடியாது என்று வாதிடலாம், மேலும் சிறந்த தொழிலாளர் தரங்களை செயல்படுத்துவதையும் அமலாக்கத்தையும் ஒத்திவைக்குமாறு அரசாங்கத்தைக் கேட்கலாம். அவர்கள் செலவு மற்றும் நிறுவனங்கள் மூடப்படும் அதே வாதங்களைப் பயன்படுத்துவார்கள், மேலும் மனிதவள அமைச்சர் அவர்களின் வாதங்களைக் கேட்டு செயல்படுத்துவதை ஒத்திவைக்கலாம்.

6. வலதுசாரி அரசியல்வாதிகள் மற்றும் அதிகாரிகள் நாட்டில் உள்ள சமூகப் பிரச்சனைகளான குற்றச்செயல்கள் மற்றும் சுகாதாரக் பிரசனைகளுக்கு அயல் நாட்டு தொழிலாளர்களைக் குற்றம் சாட்டுவதையும் நாம் காணலாம்.

இறுதியாக, அயல் நாட்டு  தொழிலாளர்களின் இறக்குமதி வணிகம் பலருக்கு நன்மை பயக்கும் என்பது தெளிவாகிறது, மலேசியாவிற்கு வரக்கூடிய முகவர்களிடம் பெரும் தொகையை செலுத்தும் தொழிலாளர்கள் மற்றும் அவர்களைக் கொண்டு வருவதில் பெரும் பணம் சம்பாதிப்பவர்கள் மீதான்   ஊழலுக்கு தீர்வு காணும் வரை, இது அயல் நாட்டு தொழிலாளர்களின் முழுப் பிரச்சினையும் தொழிலாளர் பற்றாக்குறையைப் பற்றியது அல்ல, மாறாக குறைந்த சம்பள கொள்கை வேரூண்டவும் அதோடு சில தரப்பினர் பணம் சம்பாதிப்பதற்கான வழிமுறையுமாகும்..

எஸ்.அருட்செல்வன், துணைத் தலைவர், மலேசியா சோசியலிஸ் கட்சி