- கூட்டாட்சி அரசியலமைப்பில், சிறுபான்மை அரசாங்கம் பற்றி கூறப்பட்டுள்ளதா அல்லது குறிப்பிடுகிறதா?
- இல்லை.
- கூட்டணி அரசு அமைக்கப்பட்ட போது, நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களிடம் இருந்து ஆணையைப் பெற்ற ஒரு பிரதமர், பெரும்பான்மை ஆதரவை இழந்ததால், தான் இப்போது ஒரு சிறுபான்மை அரசாங்கத்தின் பிரதமர் என்று பகிரங்கமாக வாக்குமூலம் அளிக்க முடியுமா?
- முடியாது, ஏனென்றால் அவர் முதலில் அரசியலமைப்பின் 43 (4)-வது பிரிவின்படி, பிரதமர் பதவியை இராஜினாமா செய்ய வேண்டும்.
- பெரும்பான்மை எம்.பி.க்களின் ஆதரவு இல்லாத ஒரு எம்.பி., தன்னைப் பிரதமராக அறிவிக்க முடியும், அதற்கு அவர் என்ன செய்ய வேண்டும்?
– முதல் படி
- அரசியலமைப்பின் பிரிவு 43(2)(a)-இன் படி, பெரும்பான்மை எம்.பி.க்களின் ஆணையைப் பெற்ற எந்தவொரு நாடாளுமன்ற உறுப்பினரையும், யாங் டி-பெர்த்துவான் அகோங் அரசாங்கத் தலைவராக நியமிக்க அழைப்பு விடுப்பதைத் தடுக்கவில்லை. இங்கு முக்கியம் என்னவென்றால், இந்தப் பிரேரணை எம்.பி.க்களிடமிருந்து வர வேண்டும், அரசியல் கட்சிகளிடம் இருந்து அல்ல.
– இரண்டாவது படி
- எம்.பி.க்கள் யாரும் பெரும்பான்மை ஆணையைப் பெற முடியாவிட்டால், ஓர் எம்.பி. “நம்பிக்கை மற்றும் விநியோக ஒப்பந்தம் (சிஎஸ்ஏ)” [Confidence and Supply Agreement (CSA)] மூலம், நிபந்தனை ஆதரவு அளிக்கும் எம்.பி.க்களின் எண்ணிக்கையுடன் சிறுபான்மை அரசாங்க சலுகையைக் கொண்டு வர முடியும். அவனுக்கு.
- கூட்டாட்சி அரசியலமைப்பின் படி, பிரதமரை நியமிப்பதில் அரசியலமைப்பு மன்னரின் பங்கு என்ன?
- மலேசிய அரசாங்கத்தை அமைக்க, கூட்டாட்சி அரசியலமைப்பு மாமன்னரைக் கட்டாயப்படுத்தவில்லை அல்லது ஓர் அரசாங்கத்தை அமைக்க அரசியல் கட்சிகளின் சார்பில் ஓர் ஆலோசகராக அல்லது மத்தியஸ்தராக மாமன்னர் செயல்பட தேவையில்லை. மாறாக, அகோங்கின் கருத்துப்படி பெரும்பான்மையான எம்.பி.க்களின் நம்பிக்கையைப் பெற வாய்ப்புள்ள ஒரு நாடாளுமன்ற உறுப்பினரை நியமிப்பது மட்டுமே அவர் பொறுப்பு.
- மேலே உள்ள, 3-வது விதியில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள இரண்டு நடவடிக்கைகளும் அரசியலமைப்பின் பிரிவு 40 (2)-இன் கீழ், ஆகோங்கின் விருப்பத்தின் பேரில் உள்ளன. அதில், நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களால், பிரதமராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஒரு நாடாளுமன்ற உறுப்பினர் நிபந்தனைகளைச் சந்திக்கும்போது, செல்லுபடியாகும் விதி 43 (2) (அ), மன்னர் “மக்களவை உறுப்பினரைத் தனது கருத்துப்படி மக்களவையின் பெரும்பான்மை உறுப்பினர்களின் நம்பிக்கையைப் பெறக்கூடிய” ஒருவரைப் பிரதமராக நியமிக்க வேண்டும் என்று கூட்டாட்சி அரசியலமைப்பில் கூறப்பட்டுள்ளது.
- “நம்பிக்கை மற்றும் விநியோக ஒப்பந்தம்” (“CSA”) அல்லது “Confidence and Supply Agreement” என்றால் என்ன?
- சிஎஸ்ஏ என்பது ஓர் அரசியல் கட்சி அல்லது பல எம்பிக்கள் மற்றும் சிறுபான்மை அரசுக்கு இடையே நம்பிக்கை வாக்கெடுப்பு (“நம்பிக்கை”), மக்களவையில் எம்.பி.க்களின் வாக்களிக்கும் செயல்முறை மூலம் தாக்கல் செய்யப்பட்டு முடிவு செய்யப்பட வேண்டிய முக்கியமான மசோதா அல்லது வழங்குதல் வாக்களிப்பு அல்லது வரவு செலவு தாக்கல்.
- தற்போதைய அரசியல் சூழலில் சிஎஸ்ஏ`வை அரசாங்கம் எவ்வாறு ஏற்றுக்கொள்ள முடியும்?
- எம்.பி.க்களின் தொகுதிகளில் உள்ள பொது சேவை மையங்களில் பயன்படுத்த, அரசாங்கம் ஒதுக்கீடாக ஒரு தொகையை (“வழங்கல்”) வழங்கலாம், பதிலுக்கு அந்த எம்.பி., மக்களவையில் தாக்கல் செய்யப்படும் மசோதாக்களுக்கு, கட்டாயமாக 8-வது பிரதமருக்குத் தனது ஆதரவை வழங்க வேண்டும். உதாரணமாக, செப்டம்பர் மாதம் நாடாளுமன்றத்தின் 14-வது கூட்டத்தொடரில் தாக்கல் செய்யப்படும் நம்பிக்கை வாக்கெடுப்பில் பிரதமருக்கு ஆதரவளிக்க வேண்டும்.
- சிஎஸ்ஏ ஒப்புக்கொண்டால் எழும் சட்டரீதியான தாக்கங்கள் என்ன?
- மிக முக்கியமான சட்ட விளைவு என்னவென்றால், தேசியக் கூட்டணி அரசாங்கம் மலேசியாவின் வரலாற்றில் முதல் சிறுபான்மை அரசாங்கமாக இருக்கும். சுருக்கமாக, ஒரு சிறுபான்மை அரசாங்கத்தில், பெரும்பான்மை அமைச்சர்களின் ஆதரவு இல்லாத ஒரு பிரதமர், அமைச்சரவைத் தலைவராக இயங்குவார். இவ்வாறு, சிறுபான்மை அரசாங்கப் பிரதமரின் சட்டபூர்வத்தன்மை சிஎஸ்ஏ ஒப்பந்தங்களை அதிகம் சார்ந்துள்ளது.
- சிறுபான்மை அரசாங்கத்தின் பலவீனங்கள் என்ன?
- சரியாக உருவாக்கப்படாமல், முறையாக இயங்க முடியாத ஒரு சிறுபான்மை அரசாங்கம், நாடாளுமன்றத்தில் மசோதாவை நிறைவேற்றுவதில் சிரமங்களை எதிர்கொள்ள நேரிடும். இதனால், விரைவில் அந்த அரசாங்கம் பாதிக்கப்படக்கூடும் அல்லது நீண்ட காலம் நீடிக்காது. இது ஒரு நாட்டை நிர்வகிக்கும் அரசாங்கத்தின் திறனைப் பாதிக்கும்.
- கூட்டணி அரசுக்கும் சிறுபான்மை அரசுக்கும் என்ன வித்தியாசம்?
- ஒன்றிணைய ஒப்புக்கொள்ளும் அரசியல் கட்சிகள் இருக்கும்போது ஒரு கூட்டணி அரசாங்கம் உருவாகிறது, இந்தக் கூட்டணி அரசாங்கத்திற்குப் பெரும்பான்மை ஆணை உள்ளது என்பதை நிரூபிக்க மொத்த நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கை போதுமானது. ஒரு கூட்டணி அரசாங்கம் பொதுவான கொள்கைகள் மற்றும் எழுத்துப்பூர்வ ஒப்பந்தத்தில் உள்ள நிகழ்ச்சி நிரல்களை அடிப்படையாகக் கொண்டது.
- இந்த கூட்டணி அரசாங்கத்தில் உள்ள கட்சிகளைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்கள், எழுத்துப்பூர்வ ஒப்பந்தத்தில் ஒப்புக்கொண்டபடி, நாடாளுமன்றத்தில் அரசாங்கத்தால் சமர்ப்பிக்கப்பட்ட அனைத்து மசோதாக்களையும் ஆதரிக்க வேண்டிய கடமை கொண்டவர்கள்.
அஸாலினா ஒத்மான் சைட், பெங்கெராங் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்
