சரவாக்கைகில் வாழும் லினா சாமுவேல் சார்பான சமீபத்திய சீற்றம், இன்னும் ஆயிரக்கணக்கான மலேசியர்கள் தங்கள் குடியுரிமையை முறைப்படுத்தாமல் இந்த நாட்டில் வாழ்நாள் முழுவதும் வாழ்ந்துள்ளனர் என்பதை கவனத்தில் கொண்டு வந்தது.

லீனாவின் வழக்கின் சரியான சூழ்நிலைகளைப் பொருட்படுத்தாமல், இன்னும் சர்ச்சையில் உள்ளது, இது. குறிப்பாக, உட்பகுதிகளில் தொலைதூரத்தில் வாழும் சிறிய சமூகங்களுக்கு தொடரும் ஒரு பிரச்சினையாகும்.

“சில பகுதிகளில், பிறப்புப் பதிவு பரவலாகக் கிடைக்காமல் போகலாம் அல்லது அணுகமுடியாமல் இருக்கலாம், இதனால் குடியுரிமையை நிரூபிக்கத் தேவையான ஆவணங்களைப் பெறுவது தனிநபர்களுக்கு கடினமாக இருக்கும்” என்று யாயாசன் சௌ கிட் (YCK) இணை நிறுவனர் ஹர்தினி ஜைனுடின் மலேசியாகினியிடம் தெரிவித்தார்.

அவரது கூற்றுப்படி, சில பழங்குடியினர் தேசிய சட்டங்களுடன் ஒத்துப்போகாத சொந்த பழக்கவழக்கங்கள் மற்றும் விதிகளைக் கொண்டிருப்பதால் மலேசியாவில் நாடற்ற தன்மை மேலும் சிக்கலாக உள்ளது என்றார்.

எடுத்துக்காட்டாக, இந்தோனேசியா அல்லது தாய்லாந்தின் எல்லையில் ஒரு சிறிய மற்றும் தனிமைப்படுத்தப்பட்ட சமூகத்தில் வசிக்கும் ஒருவருக்கு, அவர்களின் குடியுரிமைப் பதிவை எளிதாக்குவதற்கு எந்த உத்வேகமும் இல்லை என்றால், அவர்கள் அதிகாரத்துவ அமைப்பின் காரணமாக ஒதுக்கப்படிவர் என்று ஹர்தினி கூறினார்.

யாயாசன் சௌ கிட் (YCK) இணை நிறுவனர் ஹர்தினி ஜைனுடின்

நாடோடி குழுக்கள் அல்லது சரவாக்கில் உள்ள லுன் பவாங் அல்லது தீபகற்பத்தில் உள்ள படேக் ஒராங் அஸ்லி போன்ற தனித்தனி சமூகங்கள் இந்த வகைக்குள் வருவதற்கான வாய்ப்புகள் அதிகம்.

“குடியுரிமைக்கான அணுகலைக் கட்டுப்படுத்தும் அரசாங்கக் கொள்கைகள் உள்ளன, பூர்வீகம் அல்லது பதிவுச் சான்று தேவைப்படும் சட்டங்கள் போன்றவை பெற கடினமாக இருக்கலாம்.

“இந்தக் கொள்கைகள் பெரும்பாலும் ஓரங்கட்டப்பட்ட குழுக்களை மேலும் பாதிக்கலாம் – நிலையற்ற தன்மையின் சுழற்சியை நிலைநிறுத்துகிறது” என்று ஹர்டினி மேலும் கூறினார்.

இன்னும் பலர் விண்ணப்பித்து வருகின்றனர்

வியாழன் அன்று உள்துறை அமைச்சர் சைபுதீன் நசுதியோன் இஸ்மாயில், குடியுரிமைக்கு விண்ணப்பித்த பல மலேசியர்களில், சுதந்திரத்திற்கு முன் பிறந்தவர்களிடமிருந்து சுமார் 3,000 விண்ணப்பங்கள் இருப்பதாக உறுதிப்படுத்தினார்.

“அவர்களில் பலர் ஏற்கனவே 70 மற்றும் 80 களில் உள்ளனர்,” என்று அவர் கூறினார்.

சைபுதீனின் கூற்றுப்படி, நிலுவையில் உள்ள குடியுரிமை விண்ணப்பங்களின் எண்ணிக்கை 133,436 ஆகும், அதே நேரத்தில் இந்த ஆண்டு இதுவரை மொத்தம் 6,079 விண்ணப்பங்கள் பரிசீலிக்கப்பட்டுள்ளன.

இந்த ஆண்டு குறைந்தது 10,000 விண்ணப்பங்களை அங்கீகரிக்க தனது அமைச்சகம் திட்டமிட்டுள்ளதாகவும் அவர் கூறினார்.

அமைச்சரின் அறிக்கைக்கு பதிலளித்த ஒரு தொண்டூழிய வழக்கறிஞர் ஜெய்த் மாலெக், இதுபோன்ற சூழ்நிலைகள் பெரும்பாலும் கூட்டாட்சி அரசியலமைப்பின் (இரண்டாம் அட்டவணை) பகுதி 1 இன் கீழ் வரும் என்று கூறினார்.

ஜெய்த் மாலேக்

பகுதி 1, மலேசியா தினத்திற்குப் பிறகு (செப்டம்பர் 16, 1963) பிறந்தவர்கள் சட்டத்தின் மூலம் குடிமக்கள் என்று குறிப்பிடுகிறது. இந்த விதி மெர்டேக்கா தினத்திற்குப் பிறகு மற்றும் அக்டோபர் 1962 க்கு முன்பு கூட்டமைப்பிற்குள் பிறந்த எவருக்கும் பொருந்தும்.

மருத்துவம், கல்விக்கான அணுகல் மறுக்கப்பட்டது

இந்த ஒட்டுமொத்த புள்ளிவிவரங்களில் பலவிதமான விண்ணப்பதாரர்கள் உள்ளடங்கியிருந்தாலும், நிலையின்மை குறிப்பாக B40 குடும்பங்களைச் சேர்ந்தவர்களை, குறிப்பாக குறைந்த அளவிலான கல்வி அணுகலைப் பெற்றவர்களை பாதிக்கிறது.

ஹர்டினி, கல்விக்கான அணுகலை நாடும் போது நாடற்ற குழந்தைகள் பாகுபாடுகளை சந்திக்க நேரிடும் என்றார்.

“குடியுரிமை ஆவணங்கள் இல்லாமல், நிலையற்ற குழந்தைகள் பள்ளியில் சேர்க்க மறுக்கப்படலாம், அத்துடன் தேசிய தேர்வுகள் அல்லது உதவித்தொகையை அணுகுவதற்கான வாய்ப்புகளிலிருந்து விலக்கப்படலாம்” என்று ஹர்டினி மேலும் கூறினார்.

இந்த நபர்கள் தங்கள் நீண்டகால வசிப்பிடத்தையும், நிலத்துடனான மூதாதையரின் உறவுகளையும் நிரூபிக்க சரியான ஆவணங்கள் இல்லாததால், பெரும்பாலும் நில உரிமையில் சிக்கல்களை எதிர்கொள்கின்றனர் என்றும் அவர் கூறினார்.

தலைமுறை தலைமுறையாக ஒரே நிலத்தில் வாழ்ந்தாலும் அவர்கள் வெளியேற்றப்பட்டு இடம்பெயரும் அபாயம் உள்ளது என்பதே இதன் பொருளாகும்.

மலேசிய தாய்மார்கள் மற்றும் வெளிநாட்டு தந்தையர்களுக்கு வெளிநாட்டில் பிறந்த குழந்தைகளுக்கும் இது பொருந்தும். இருப்பினும், கடந்த பிப்ரவரியில், தாய்மார்கள் தங்கள் பெற்றோரின் உரிமைகளைப் பெற அனுமதிக்கும் வகையில் கூட்டாட்சி அரசியலமைப்பை திருத்துவதற்கு அரசாங்கம் ஒப்புக்கொண்டது.

குடியுரிமை பெறுவதற்கான சிக்கலான செயல்முறை

தீபகற்ப மலேசியா ஒராங் அஸ்லி கிராமங்கள் ஒருங்கிணைப்பு குழு தலைவர் திஜா யோக் சோபில் கருத்துப்படி, தீபகற்பத்தில் உள்ள ஒராங் அஸ்லி அவர்களின் குடியுரிமையைப் பெறுவதற்கான செயல்முறை மிகவும் சிக்கலானது என்றார்.

தீபகற்ப மலேசியா ஒராங் அஸ்லி கிராமங்கள் ஒருங்கிணைப்பு தலைவர் திஜா யோக் சோபில்

“ஜோகூரில் ஒரு தந்தை தனது மகனுக்கு MyKad பெறுவதற்கான விண்ணப்பம் செய்யவில்லை. மகன் ஏற்கனவே வயது வந்தவராக இருந்தபோது, அவர் தனது MyKad ஐப் பெற NRD (தேசிய பதிவுத் துறை) க்கு செல்ல முயன்றார்.

“அதற்குள், அவரது தந்தை இறந்துவிட்டார். தாய், உடன்பிறந்தவர்கள் மற்றும் உறவினர்கள் இருந்தாலும் தந்தையின் புகைப்படம் வேண்டும் என்கிறது NRD”, என்று திஜா கூறினார்.

மேலும் கூறுகையில், கிராமப்புற மக்களும் போக்குவரத்து பற்றாக்குறையால் NRD அலுவலகத்திற்குச் செல்வதில் சிரமங்களை எதிர்கொள்கின்றனர்.

எனவே, நாடற்ற நபர்கள் ஆண்டுதோறும் தங்கள் குடியுரிமையைப் பெறுவதற்கு அரசாங்கமும் பதிவு இலாக்காவும்  தொலைதூரப் பகுதிகளில் மொபைல் செயல்பாடுகளை நடத்த வேண்டும் என்று அவர் பரிந்துரைத்தார்.

சுஹாகம் கமிஷனர் நூர் அசியா முகமட் அவல் மலேசியாகினியிடம், முறையான ஆவணங்கள் மற்றும் சட்ட அந்தஸ்து இல்லாமல், நாடற்ற நபர்கள் தேவைகளை அணுகுவதில் சிரமங்களை சந்திக்க நேரிடும் என்று கூறினார்.

கல்வி, சுகாதாரம், நில உரிமை மற்றும் வேலை வாய்ப்பு ஆகியவை இதில் அடங்கும். தனிநபர்கள் சுரண்டல் மற்றும் துஷ்பிரயோகத்திற்கு  ஆளாகலாம் என்றார்.

சுஹாகம் கமிஷனர் நூர் அசியா முகமது அவல்

“ஒரு நாடற்ற நபருக்கு மற்ற குடிமக்களைப் போல எந்த உரிமையும் இல்லை. அவர்கள் கல்வி மற்றும் மருத்துவ சிகிச்சைக்கு பணம் செலுத்த வேண்டிய குடிமக்கள் அல்லாதவர்களாகக் கருதப்படுகிறார்கள், மேலும் சொத்துக்கள் எதுவும் சொந்தமாக இருக்க முடியாது.

“மேலும் அவர்களால் வங்கிக் கணக்கைத் திறக்க முடியாது, அவர்கள் வேலை செய்தால், அவர்கள் பொறுப்பற்ற நபர்களால் சுரண்டப்படலாம்” என்று அசியா கூறினார்.

எனவே, நாடற்ற நிலையை நிவர்த்தி செய்வதற்கான சரியான கொள்கைகளை அரசாங்கம் நடைமுறைப்படுத்த வேண்டும் என்று அசியா வலியுறுத்தினார்.

ஆவணமற்ற மற்றும் நிலையற்ற நபர்களுக்கான பதிவு அமைப்பு முறையான கல்வி மற்றும் நிலையான வேலை வாய்ப்பை அவர்களுக்கு வழங்க முடியும் என்றும் அவர் கூறினார்.

“, குறிப்பாக அவர்கள் பிறந்தது முதல் ஒருபோதும் நாட்டை விட்டு வெளியேறவில்லை என்றால் அவர்களுக்கு இறுதியில் குடியுரிமை வழங்கப்பட வேண்டும்,” என்று அவர் வலியுறுத்தினார்.