அரசாங்க பொதுப் பல்கலைக்கழகங்களில் உள்ள அனைத்து மாணவர்களில் 81.9% பேர் பூமிபுத்ரா மாணவர்கள் உள்ளனர், இது பூமிபுத்ரா அல்லாத மாணவர்களை விட நான்கு மடங்கு அதிகமாகும் (18.1%).

கல்விக்கான இன ஒதுக்கீடு நீண்ட காலமாக பரபரப்பான விவாதப் பிரச்சினையாக இருந்து வருகிறது, இது பூமிபுத்ரா அல்லாத மாணவர்களுக்கு எதிராக பாகுபாடு காட்டுவதாக விமர்சகர்கள் வாதிடுகின்றனர்.

ஆனால் ஏழ்மையான குடும்பங்கள் மற்றும் கிராமப்புறங்களைச் சேர்ந்த பின்தங்கிய மாணவர்களுக்கு அவர்களின் கல்வியைத் தொடர வாய்ப்புகளை வழங்க வேண்டியதன் அவசியத்தை மேற்கோள் காட்டி பலர் இந்தக் கொள்கையை ஆதரித்தனர்.

FMT, ISEAS-Yusof Ishak இன்ஸ்டிட்யூட்டைச் சேர்ந்த Lee Hwok Aun உடன், ஒதுக்கீட்டு முறையின் வரலாறு, சிக்கலைச் சுற்றியுள்ள வாதங்கள் மற்றும் முன்னோக்கிச் செல்லும் முன்மொழிவுகள் குறித்த சில கருத்துக்கள்.

ஒதுக்கீடு முறையின் தோற்றம்

1969 மே 13 இனக் கலவரத்தைத் தொடர்ந்து 1970களில் புதிய பொருளாதாரக் கொள்கையின் மூலம் ஒரு விரிவான ஒதுக்கீடு முறை அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது என்றார் லீ.

NEP இரண்டு நோக்கங்களைக் கொண்டிருந்தது, இன வேறுபாடின்றி வறுமையை ஒழிக்கவும், “பொருளாதார செயல்பாடுகளுடன் இனத்தை அடையாளம் காண்பதை” அகற்ற சமூக மறுசீரமைப்பை துரிதப்படுத்துவதும் ஆகும்.

உயர்கல்வி மற்றும் வணிக உரிமை போன்ற வரலாற்று ரீதியாக அவர்கள் குறைவாகப் பிரதிநிதித்துவம் பெற்ற பகுதிகளில் பூமிபுத்ரா இருப்பை அதிகரிக்க முற்பட்டதால், ஒதுக்கீட்டு முறையின் அடித்தளம் இரண்டாவது நோக்கமாகும் என்று லீ கூறினார்.

“அட்மிஷன் கோட்டாவுடன் (பல்கலைக்கழகங்களில்), முன்-பல்கலைக்கழக அமைப்பு பூமிபுத்ராக்களுக்கு முன்னுரிமை அணுகலை வழங்குகிறது, குறிப்பாக, மெட்ரிகுலேஷன் கல்லூரிகள் மற்றும் அடித்தள படிப்புகள்,” என்று அவர் கூறினார்.

2002 ஆம் ஆண்டில், பொதுப் பல்கலைக்கழகங்களில் இனம் சார்ந்த சேர்க்கையை அரசாங்கம் ரத்து செய்தது.

இருப்பினும், மெட்ரிகுலேஷன் கல்லூரிகளில் பூமிபுத்ராக்களுக்கு 90% ஒதுக்கீட்டுடன் ஒதுக்கீடு முறை உள்ளது, அதே நேரத்தில் சில அடித்தள படிப்புகள் பூமிபுத்தேராக்களுக்கு மட்டுமே.

ஒதுக்கீட்டு முறை அதன் இலக்கை அடைந்ததா?

கடந்த ஆண்டு டிசம்பரில், அப்போதைய உயர்கல்வி அமைச்சர் காலித் நோர்டின், பூமிபுத்ரா மாணவர்கள் பொதுப் பல்கலைக்கழகங்களில் 81.9% மாணவர்களைக் கொண்டுள்ளனர், இது பூமிபுத்ரா அல்லாத மாணவர்களின் எண்ணிக்கையை விட நான்கு மடங்கு அதிகமாகும் (18.1%) என்றார்.

2021 தொழிலாளர் கணக்கெடுப்பின்படி, வேலை செய்பவர்களில், சீனர் 39%  இந்தியர்கள் 35%  பூமிபுத்ராக்களில் 36% பேர் உயர் கல்வி நிலைக் கல்விச் சான்றிதழ்களைக் கொண்டுள்ளனர் என்று லீ கூறினார்.

ஆனால் இந்த எண்கள் ஒதுக்கீட்டு முறை அதன் இலக்கை அடைந்துள்ளது என்பதை நிரூபிக்க இயலவில்லை.

அதிக எண்ணிக்கையிலான பூமிபுத்ரா பட்டதாரிகள் உள்ளூர் பல்கலைக்கழகங்களால் உருவாக்கப்பட்டாலும், இந்த உள்ளூர் பட்டதாரிகளின் தரம் முதலாளிகளால் ஆய்வுக்கு உட்பட்டுள்ளது.

“மெட்ரிகுலேஷன் கல்லூரிகள் மற்றும் அறக்கட்டளை திட்டங்கள் (பலருக்கு) அணுகலை வழங்கின, ஆனால் அவற்றின் சுருக்கப்பட்ட மற்றும் எளிமைப்படுத்தப்பட்ட பாடத்திட்டங்கள் பல்கலைக்கழக அளவிலான படிப்புகளுக்கு குறைவான தரம் கொண்ட மாணவர்களைக் கொண்டுள்ளன” என்று லீ கூறினார்.

இடஒதுக்கீடு முறையானது பூமிபுத்ரா அல்லாத தகுதியுள்ள மாணவர்களுக்கு மெட்ரிகுலேஷன் கல்லூரிகளில் இடம் தர மறுக்கிறது என்றும் இது ஒரு “BRAIN DRAIN”க்கு பங்களிக்கிறது என்ற  குமுறல்கள் உள்ளன என்றார்..

“1990 களுக்கு முன்பு பிரச்சினை மிகவும் கடுமையானதாக இருக்கலாம்,” லீ கூறினார். “மலேசியாவில் தனியார் உயர்கல்வி பெருகியதில் இருந்து, பொதுப் பல்கலைக்கழகங்களுக்கு மாற்றாக, முன்பை விட குறைவான பணத்தில் கல்வி பெற முடிகிறது..”

கிழக்கு மலேசிய பூமிபுத்ராக்கள் மற்றும் கீழ்மட்ட 10% போன்ற மிகக் குறைந்த வருமானப் பிரிவுகளைச் சேர்ந்த மாணவர்கள் மீது அதிக கவனம் செலுத்தப்பட வேண்டும் என்றும் லீ கூறினார்.

ஒதுக்கீட்டு முறையை மேம்படுத்துதல்

“தேவை, தகுதி மற்றும் அடையாளம்” ஆகியவை பல்கலைக்கழக சேர்க்கைகளில் பொருத்தமான கருத்தாக இருப்பதால், ஒதுக்கீட்டு முறையைப் பற்றிய விவாதங்கள், அதை தக்கவைத்துக் கொள்ள வேண்டுமா அல்லது வேறு வழிவகை போன்ற எளிமையான முடிவுகளிலிருந்து விலகிச் செல்ல வேண்டும் என்று லீ கூறினார்.

“தேவை, தகுதி மற்றும் அடையாளம்” ஆகியவற்றுக்கு இடையே சமநிலையை ஏற்படுத்துவது, கல்வித் தரம் பேணப்படுவதையும், பின்தங்கிய மாணவர்களுக்கு உதவுவதையும், பல்கலைக்கழகங்களின் புள்ளிவிவரங்கள் மக்கள்தொகையைப் பிரதிபலிக்கின்றன என்பதையும் உறுதிசெய்யும் என்றார்.

பின்தங்கிய கறுப்பினப் பெரும்பான்மையினரை மூலோபாய ரீதியாக வலுவூட்டும் மற்றும் சமூகப் பொருளாதார ஏற்றத்தாழ்வுகளை நிவர்த்தி செய்யும் தென்னாப்பிரிக்க பல்கலைக்கழகங்களிலிருந்து மலேசியா ஒரு சிந்தனையை எடுக்க முடியும் என்று லீ கூறினார்.

எடுத்துக்காட்டாக, கேப் டவுன் பல்கலைக்கழகம் மூன்று சுற்று சேர்க்கைகளை நடத்துகிறது, ஒரு குழுவானது கல்வித் தகுதிகளின் அடிப்படையில் மட்டுமே அனுமதிக்கப்படுகிறது.

இரண்டாம் சுற்று சேர்க்கையானது பின்தங்கிய மாணவர்களுக்கு அவர்களின் சவாலான சூழ்நிலைகளின் பிரதிபலிப்பாக கூடுதல் புள்ளிகளை வழங்குகிறது; கடைசி சுற்று முதல் இரண்டு சுற்றுகளின் முடிவுகளுக்குப் பிறகு பன்முகத்தன்மையை (Diversity) வளர்க்க இன்னொரு வகையில் முயற்சிக்கிறது.