மலேசிய தொழிற்சங்க காங்கிரஸ் (MTUC) நாட்டில் தொழிலாளர்கள் மகிழ்ச்சியற்றதற்கு முக்கியக் காரணம் குறைந்த ஊதியம் மற்றும் அதிக வாழ்க்கைச் செலவுகள் என்று கூறியுள்ளது.

மலேசிய தொழிற்சங்க காங்கிரஸின் தலைவர் அமப்பாண்டி அப்துல் கானி கூறுகையில், ஒரு மணி நேரத்திற்கு 1.07 அமெரிக்க டாலர் (4.75 ரிங்கிட்) குறைந்த குறைந்தபட்ச ஊதியம், வீடு, உணவு மற்றும் சுகாதாரம் போன்ற அடிப்படைத் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்ய போதுமானதாக இல்லை, இது தொழிலாளர்களின் மகிழ்ச்சி மற்றும் நல்வாழ்வைப் பாதித்து நிதி அழுத்தத்தை ஏற்படுத்துகிறது.

நிர்வாகிகள் மற்றும் தொழில் வல்லுநர்கள் சம்பாதிக்கும் சம்பளத்துடன் ஒப்பிடும் போது, ​​ஊதியப் பங்கீட்டில் உள்ள ஏற்றத்தாழ்வு, குறைந்த மற்றும் நடுத்தர அளவிலான ஊழியர்களை குறைத்து மதிப்பிடப்பட்டு ஒதுக்கப்பட்டதாக உணர்கிறது.

இந்த ஊதிய இடைவெளி தொழிலாளர்களிடையே நியாயமற்ற மற்றும் அதிருப்தியின் உணர்வை உருவாக்குகிறது, உலகளாவிய வேலை மற்றும் வாழ்க்கை இருப்பு குறியீட்டில் 60 நாடுகளில் ஊழியர்களின் மகிழ்ச்சியின்மைக்கு மலேசியா இரண்டாவது மோசமான நாடு என்று ஒரு அறிக்கையின் கருத்துக்கு  ஹரியன் மெட்ரோவிடம் எபெண்டி பதிலலித்தார்.

கோலாலம்பூர் மற்றும் ஜோகூர் பாரு போன்ற முக்கிய நகரங்களில், வீட்டு விலைகள், வாடகைகள் மற்றும் அடிப்படைத் தேவைகள் உட்பட வாழ்க்கைச் செலவுகள் போன்றவற்றுக்கு ஏற்ப ஊதிய உயர்வுகள் இல்லை. இது தொழிலாளர்களிடையே நிதி நெருக்கடி மற்றும் மகிழ்ச்சியின்மையை அதிகரிக்கிறது, என்றார்.

குறைந்தபட்ச ஊதியத்தை அதிகரிப்பது, ஊதிய இடைவெளியைக் குறைப்பது மற்றும் சமூக ஆதரவுக் கொள்கைகளை மேம்படுத்துவது ஆகியவை இந்தப் பிரச்சனையைத் தீர்க்க எடுக்கக்கூடிய நடவடிக்கைகளில் அடங்கும்.

வாரத்திற்கு சராசரியாக 40.8 மணிநேரம் மற்றும் குறைந்த வருடாந்திர விடுப்பு என மலேசிய நல்வாழ்வுக் குறியீடு அழுத்தமான பணிச்சூழலைக் காட்டியதாக எபெண்டி கூறினார்.

இது உடல் மற்றும் மனநல பிரச்சனைகளின் அபாயத்தை அதிகரிக்கிறது.

“வருடாந்திர விடுமுறையை அதிகரிப்பது, பணிச்சுமையைக் குறைப்பது மற்றும் மனநல ஆதரவை வழங்குவது போன்ற நடவடிக்கைகள் தொழிலாளர்களின் நல்வாழ்வை மேம்படுத்துவதற்கு அவசியம் என்று நாங்கள் நம்புகிறோம்.

வேலை-வாழ்க்கை சமநிலையின் அடிப்படையில் உலகின் இரண்டாவது மோசமான நிலையில் இருந்து நாடு வெளியேறவும் இது உதவும்.

-fmt