பினாங்கு அரசு பல்கிப் பெருகியுள்ள அதன் நடைமுறைச் செலவினத்தை எப்படிச் சமாளிக்கிறது? அரசுக்குச் சொந்தமான நிலங்களை விற்கிறதா? என்று பிஎன் பினாங்கு முதலமைச்சர் லிம் குவான் எங்கை வினவியுள்ளது.
டிஏபி முதன்முதலாக பினாங்கைக் கைப்பற்றிய 2008-இல் இருந்ததைவிட 2017-இல் செலவினம் 500 விழுக்காடு அதிகரித்துள்ளதாக பிஎன் ‘வியூகத் தொடர்புக்குழு’ கூறியது.
அதனுடன் ஒப்பிடும்போது கூட்டரசு அரசாங்கத்தின் செலவினம் அதே காலகட்டத்தில் 35.3 விழுக்காடுதான் உயர்ந்தது என அக்குழு ஓர் அறிக்கையில் கூறியது.
“பினாங்கு அரசு இந்த 500 விழுக்காட்டுச் செலவின அதிகரிப்பைச் சமாளிக்கவும் உபரி நிதியறிக்கை தாக்கல் செய்யவும் வருமானம் எங்கிருந்து வந்தது என்ற கேள்விக்கு லிம் விளக்கமளிக்காமல் புறக்கணித்து விட்டார்.
“அது கூட்டரசு அரசாங்கத்தின் நிதியளிப்பிலிருந்து வந்ததா, மதிப்பீட்டு வரியை ஐந்து மடங்கு அதிகரித்தீர்களே அதிலிருந்தா, அபராதங்கள் மூலமாகவா, குடிநீர் கட்டணத்தை நான்கு மடங்கு உயர்த்தினீர்களே அதன் மூலமாகவா?
“அல்லது அரசு நிலங்களை அதிக அளவில் விற்றதன் மூலமாக வந்ததா?”, என்றவர்கள் வினவினர்.
லிம் ப்ரி மலேசியா டுடேயின் நேர்காணல் ஒன்றில், திட்டங்களை நல்லவிதமாக செய்து முடிக்க கூடுதல் நிர்வாகச் செலவுகள் அவசியம் என்று கூறியிருந்ததை வைத்துக்கொண்டு அவர்கள் அவ்வாறு வினவினர்.
பினாங்கு மாநில அரசுக்கு அரபு பணக்கார நாடுகளிருந்து பணம் வந்து சேருகிறது அதனால் மக்களுக்கு தாராளமாக செலவு செய்கிறார்கள். பி.என்.க்கு கிடைத்த பணத்தை தலைவர்கள் அனுபவிக்கிறார்கள்.
மலேசியாவில் பெருகிவரும் செலவினத்தை (குறிப்பாக சொல்ல வேண்டுமானால் நஜிப்பின் 1MDB) சமாளிக்க மலேசிய அரசாங்கம் நாட்டையே விற்கும்போது,
பினாங்கில் பெருகிவரும் மாநில செலவினத்தை சமாளிக்க பினாங்கு அரசு நிலம் விற்கப்படுவதில் என்ன தப்பு ?
நாட்டின் பிரதமர் என்ற முறையில் நஜிப் செய்வது சரி என்றால்
மாநிலத்தின் முதலமைச்சர் என்ற முறையில் லிம் குவான் எங் செய்வதும் சரிதானே.