திருமண இடம்பெயர்வுகளை சட்டபூர்வமான மற்றும் வளர்ந்து வரும் எல்லை தாண்டிய இயக்கமாக அங்கீகரிக்க ஆசியான் உறுப்பு நாடுகளுக்குப் பேமிலி பிராண்டியர்ஸ்(Family Frontiers) அழைப்பு விடுத்துள்ளது.

குடிமகன் மற்றும் குடியுரிமை இல்லாதவர் சம்பந்தப்பட்ட எல்லை தாண்டிய திருமணங்கள் பொதுவாகத் திருமண இடம்பெயர்வு என்று வரையறுக்கப்படுகிறது, மேலும் இது பிராந்தியத்தின் முக்கிய இடம்பெயர்வு பேச்சுக்கள் மற்றும் சட்ட பாதுகாப்பில் பெரும்பாலும் இல்லை என்று குழு வலியுறுத்தியது.

குடியுரிமை பெறாத வாழ்க்கைத் துணைவர்கள் மற்றும் அவர்களது குடும்பங்களைச் சிறப்பாகப் பாதுகாக்க சீர்திருத்தங்களின் அவசியத்தை எடுத்துரைத்த குடும்ப எல்லைப்புற நிர்வாக இயக்குனர் பினா ராமானந்த், தற்போதுள்ள சட்ட மற்றும் கொள்கை கட்டமைப்புகள் திருமண இடம்பெயர்வை போதுமான அளவு நிவர்த்தி செய்யவில்லை, ஏனெனில் கூட்டு பிராந்திய அணுகுமுறை இல்லை என்றார்.

“எல்லை தாண்டிய திருமணங்கள், சட்டப்பூர்வ அந்தஸ்து பெறுதல் மற்றும் குடும்ப வாழ்க்கையின் பாதுகாப்பு தொடர்பாக ஆசியான் முழுவதும் தேசிய சட்டங்கள் கணிசமாக மாற வேண்டிய நேரம் இது,” என்று அவர் இன்று ஒரு அறிக்கையில் தெரிவித்தார்.

மலேசியாவில் மட்டும் சுமார் 180,000 குடியுரிமை இல்லாத வாழ்க்கைத் துணைவர்கள் இருப்பதாகவும், அவர்களில் 132,000 பேர் பெண்கள் என்றும், மிகப்பெரிய குழுக்கள் இந்தோனேசியா, தாய்லாந்து, வியட்நாம் மற்றும் பிலிப்பைன்ஸிலிருந்து வருவதாகவும் குடும்ப எல்லைப்புறங்கள் தெரிவித்தன.

குடியுரிமை இல்லாத வாழ்க்கைத் துணைவர்கள் பாதிக்கப்படக்கூடியவர்கள்

குழு, இந்த நபர்களில் பலர் சட்டரீதியான பாதுகாப்பின்மை, வேலைக்கான குறைந்த அணுகல், சுகாதாரம் மற்றும் பிற அத்தியாவசிய சேவைகள் – பாலின அடிப்படையிலான வன்முறை அல்லது குடும்பப் பிரிவினையால் மேலும் அதிகரிக்கக்கூடிய பாதிப்புகளை எதிர்கொள்கின்றனர் என்று வலியுறுத்தியது.

இந்த விஷயத்தைப் பற்றி விவாதிக்க குடும்ப எல்லைப்புறங்கள் ஏற்பாடு செய்த சமீபத்திய வட்டமேசைக் கூட்டத்தில், நீண்டகாலமாகப் பணியாற்றும் பொதுப் பல்கலைக்கழக விரிவுரையாளரும், மூன்று மலேசியக் குழந்தைகளின் தாய்மான ஒரு பேச்சாளர், தனது குடியேற்ற நிலை காரணமாக வீட்டு வன்முறை மற்றும் பாதுகாப்பின்மை அனுபவத்தைப் பகிர்ந்து கொண்டார்.

“நான் கேட்பதெல்லாம் பாதுகாப்பு மற்றும் எனது அடுத்த ஒப்பந்தத்தைப் பற்றியோ அல்லது எனது இளைய குழந்தை எப்போது 18 வயதை அடைவான் என்ற கவலையோ இல்லாமல் நாட்டில் நீண்ட காலம் தங்குவதற்கான ஒரு வாய்ப்பு மட்டுமே,” என்று அந்தப் பெயர் தெரியாத நபர் கூறியதாக மேற்கோள் காட்டப்பட்டது.

மலேசியாவில் சட்டப்பூர்வ குடியிருப்புக்கான அந்தப் பெண்ணின் ஒரே வழி, அவரது முதலாளியால் வழங்கப்படும் பணி அனுமதி மட்டுமே என்று குடும்ப எல்லைப்புற அமைப்பு தெரிவித்துள்ளது. அனுமதிச் சீட்டு இல்லாமல், அவருக்கு ஒரு வருட காவல் விசா மட்டுமே வழங்கப்படும், வேலை செய்யும் உரிமை இருக்காது, இதனால் அவருக்கும் அவரது இளம் குழந்தைகளுக்கும் நிலையான வாழ்வாதாரம் அல்லது நீண்டகால பாதுகாப்பு இல்லாமல் போகும்.

இந்த அமர்வின்போது திருமணம் என்ற போர்வையில் மனித கடத்தல் வழக்குகளும் முன்னிலைப்படுத்தப்பட்டன, ஒரு பேச்சாளர், இந்தோனேசியப் பெண், தப்பித்து நாடு திரும்புவதற்கு முன்பு நீண்ட காலமாகக் கடத்தப்பட்டு துஷ்பிரயோகம் செய்யப்பட்டதைப் பகிர்ந்து கொண்டார்.

குழந்தைகளும் கஷ்டப்படுகிறார்கள்

மலேசியாவில் உள்ள பாகுபாடான கொள்கைகள், குழந்தைகளுடன் உள்ள தம்பதிகளுக்குச் சாதகமான விசா விதிகள் உட்பட, இதேபோல் பெண்கள் உதவி அமைப்பின் நிர்வாக இயக்குனர் நஸ்ரீன் நிஜாம் உட்பட விமர்சிக்கப்பட்டனர், அவர் ஒரு எல்லை தாண்டிய திருமணத்தில் ஒரு துணைவி.

“குழந்தைகளுள்ள தம்பதிகள் மட்டுமே உண்மையான, நீண்டகால உறவுகளில் இருப்பதாக இந்தக் கொள்கை கருதுகிறது. ஆனால் அது உண்மையல்ல. சில தம்பதிகள் குழந்தை இல்லாமல் இருக்கத் தேர்வு செய்கிறார்கள். மற்றவர்கள் மருத்துவ அல்லது தனிப்பட்ட காரணங்களால் குழந்தைகள் இல்லாமல் இருக்கலாம்”.

“நம் அன்பும் அர்ப்பணிப்பும் நாம் ஒரு மனித சந்ததியை உருவாக்குகிறோமா என்பதை வைத்து அளவிடப்படக் கூடாது,” என்று நஸ்ரீன் கூறினார்.

ஓராங் அஸ்லி பிரதிநிதி ஒருவர், ஓராங் அஸ்லி பெண்களுக்கும் மலேசியர் அல்லாத ஆண்களுக்கும் இடையிலான திருமணங்கள் பெரும்பாலும் அங்கீகரிக்கப்படுகின்றன என்று சுட்டிக்காட்டினார், “இந்தப் பெண்கள் குடிமக்கள் அல்லாதவர்களை மணக்கும்போது, ​​அவர்களுக்குச் சமூகம் மற்றும் அரசாங்கத்திடமிருந்து ஆதரவு கிடைப்பதில்லை”.

“இதன் காரணமாக, அவர்களின் குழந்தைகளுக்கு உண்மையில் கல்வி மற்றும் சமூகங்களால் ஏற்றுக்கொள்ளும் வாய்ப்பு இல்லை,” என்று அவர் மேலும் கூறினார்.

இதற்கிடையில், திருமண இடம்பெயர்வு பெரும்பாலும் ஒழுங்கற்ற இடம்பெயர்வு மற்றும் பாதுகாப்பு கவலைகளுடன் ஒன்றாக இணைக்கப்படுவதாகச் சுஹாகாமின் நூர் அசியா முகமட் அவல் குறிப்பிட்டார்.

“நிலவும் குடிவரவு கட்டமைப்பு, புலம்பெயர்ந்தோரை பாதுகாப்பு அல்லது தொழிலாளர் கட்டுப்பாட்டு கண்ணோட்டத்தில் நடத்துகிறது, அவர்களின் மனித உரிமைகள் அல்லது குடும்ப வாழ்க்கைக்கு குறைந்த அங்கீகாரம் அளிக்கிறது,” என்று அவர் அந்த அமர்வின்போது கூறினார், பாகுபாடுள்ள திருமண சட்டங்களின் சீர்திருத்தத்தை ஆதரிப்பதன் அவசியத்தை வலியுறுத்தினார்.