புனர்வாழ்வு பெற்ற 105 போராளிகள் இது வரையில் மரணமடைந்துள்ளனர். மரணத்திற்கான காரணங்களும் கண்டறியப்பட முடியவில்லை. நோயினால் மரணமடைவதாக சாதரணமாக மரண சான்றிதழ்கள் வழங்கப்படுகின்றன.

இது குறித்து இலங்கையில்பணிபுரியும் சில வைத்தியர்களிடம் தொடர்பு கொண்டு கேட்ட போது ” சீனாவில் தயாரிக்கப்பட்ட விஷ ஊசிகளை பரீட்சித்து பார்ப்பதற்காக தடுப்பூசி என்ற போர்வையில் முன்னாள் போராளிகளுக்கு இலங்கை அரசு செலுத்தியுள்ளது” என்ற அதிர்சிகரமான தகவலை தங்களது பெயர்களை வெளியிட வேண்டாம் என்ற உத்தரவாதத்துடன் தெரிவித்தனர்.

அதே நேரம், யுத்தத்தின் பின்னரான பின்னரான புனர்வாழ்வின்போது தமக்கு இரசாயனம் கலந்த உணவுகள் வழங்கப்பட்டதோடு சந்தேகத்திற்கிடமான ஊசி மருந்துகளும் ஏற்றப்பட்டதாக முன்னாள் போராளி ஒருவர் சாட்சியமளித்துள்ளார். இதனால் தம்மால் சுறுசுறுப்பாக பணியாற்றமுடியவில்லை என்றும் அவர் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

வடக்கின் நான்கு மாவட்டங்களில் நல்லிணக்கப் பொறிமுறை தொடர்பில் மக்கள் கருத்தறியும் அமர்வுகள் நடைபெற்றிருந்தன. அவற்றில் பங்கேற்று மக்கள் தங்கள் கருத்துக்களைத் தெரிவித்து வருகின்றனர். அவ்வகையில் ஒட்டிசுட்டானில் நடைபெற்ற மக்கள் கருத்தறியும் அமர்வில் பங்கேற்ற முன்னாள் போராளி ஒருவரே இவ்வாறு சாட்சியமளித்துள்ளார்.

அங்கு அவர் மேலும் தெரிவிக்கையில்–
இறுதிப்போரின்போது பலர் சரணடைந்திருந்தனர். இது தொடர்பாக பல செய்திகள் உள்ளன. ஆனால் மக்கள் இவ்விடையம் தொடர்பாக கதைக்கப் பயப்படுகின்றார்கள். இதைக் கதைக்கப்போனால் எமக்கு பாதுகாப்பு உத்தரவாதம் இல்லை. தாம் ஒருவரையும் கொல்லவில்லை என்கிறார்கள் அவ்வாறாயின் அங்கு சென்றவர்கள் எல்லாம் நஞ்சு அருந்தியா இறந்தார்கள்.

கோழியைப் பிடித்து சாப்பிட்டவனிடம் எங்கள் கோழியைக் கண்டீரோ என எவ்வாறு கேட்க முடியும். அவன் எங்களிற்கு நீதியைத் தரப்போவதில்லை. எங்கள் தமிழ் அரசியல கட்சிகள் கூட பெல்டி அடிச்சுக்கொண்டு இருக்கிறாங்கள். கண்டிப்பா சர்வதேசத்தில் இருந்து நடுநிலமையான நாடுகள் தான் எமக்கு நீதியை வழங்கவேண்டும்.

கிரேசிமா நாகசாயி வரலாற்றை எடுத்துக்கொண்டா் கூட கண்டிப்பா இன்றைக்கும் அமெரிக்காவிற்கு இழுக்குத்தான்.

எங்கண்ட விரலை வெட்டிப்போட்டு தம்பி தெரியாம வெட்டீட்டன் நான் அம்பு வில்லு தாறன் உன்னை பாதுகாக்க என கூறுவது போலத்தான் அரசின் செயற்பாடுகள் இருக்கின்றன.

விடுதலைப் புலிகள் இவ்வாறான வேலையைச் செய்யவில்லை. யுத்த தர்மம் என்று ஒன்று உள்ளது. ஸ்ரீலங்கா அரசாங்க இராணுவத்திற்கு யுத்த தர்மத்தைப் பற்றி கடைசிவரை போதிக்க வேண்டும்.

சரணடையப்போறவங்களைச் சுடுவது நியாமமில்லை. ஏனெனில் அவர்கள் நிராயுதபாணிகள்.

நான் ஒரு முனைநாள் போராளி. தடுப்பால வந்த பிறகு நாங்கள் யுத்தங்களை விட்டு ஒதுங்கி இருக்கிறம். சொன்னாலும் சொல்லாட்டாலும் உவங்கள் எங்களிற்கு இரசாயண உணவுகளைத் தந்திருக்கிறாங்கள் என்பது எங்களிற்கு விளங்குகின்றது.

நான் முன்பு 10 கிலோ தூக்கி எத்தினயோ கிலோமீற்றர் ஓடுற எனக்கு ஒரு பொருளைக்கூட தூக்க முடியவில்லை. கண் பார்வை குறைகின்றது. எங்களிற்கு ஏதோ நடந்திருக்கிறது என்பது மட்டும் விழங்குகின்றது.

ஏன் தடுப்பு மருந்து முழுப்பேருக்கும் ஏற்றினவங்கள். ஊசியைக் கொண்டுவந்து போடுவாங்கள். என்ன தடுப்பிற்காக ஏற்றினார்கள் என்று எமக்குத் தெரியாது. ஊசி ஏற்றிய அன்று மாலையே ஒரு போராளி இறந்துவிட்டார்.

அங்கு என்ன என்ன நடந்தது என்று எங்களிற்கு மட்டும்தான் தெரியும். நாங்கள் தலைவரின் உப்பைச் சாப்பிட்டு வளர்ந்தவர்கள். கருணா மாறினாலும் நாங்கள் மாறவில்லை. நாங்கள் உணர்வோடு தான் இருக்கின்றோம் என்றும் அவர் தெரிவித்துள்ளார்.

-http://www.athirvu.com