இலங்கையின் சுதந்திரத்துக்கு முன்பும் பின்பும் அரசியல் ரீதியிலான பல இன்னல்களை தமிழினம்  சந்தித்து வந்திருப்பினும் பொருளாதார ரீதியில் நாட்டின் ஏனைய  இனத்தவர்களை விட சழைக்காதவர்களாகவே வாழ்ந்து வந்துள்ளனர்.

தமிழ்மக்களின் பிரதான பொருளாதார மூலமாக வேளாண் உற்பத்திளும் மீன்பிடி போன்ற ஏனைய தொழில்களும் இருந்தமையினாலும்,  சேமிப்பில் அதிக அக்கறை கொண்டவர்களாகவும் எதிர்காலத்தை கருத்திற்கொண்டு தங்கம் மற்றும் நிலங்களை கொள்வனவு செய்வதில் அதிக ஈடுபாடு காட்டியமையினாலும் தமிழர்களின் பொருளாதாரம் நிலையான தன்மை கொண்டதாகவும் உத்தரவாதமிக்கதாகவும் அமைந்திருந்தது.

காலப்போக்கில் ஆயுதப்போராட்டங்கள் ஆரம்பிக்கப்பட்டு வடக்குகிழக்கின் பெரும்பகுதி தமிழீழ விடுதலைப்புலிகளின் கட்டுப்பாட்டின்கீழ் கொண்டுவரப்பட்டு அறிவிக்கப்படாத அரசாங்கமொன்றினை அவர்கள் நடத்தியபோது ஆயுதப்போராட்ட அமைப்பொன்றினால் நிர்வகிக்கப்படும் பிரதேசத்தில் பொருளாதாரம் சீரழிந்துவிடும் என்ற பொதுவான கருத்தினை பொய்யாக்கி  ஒரு நிலையான மற்றும் தன்னிறைவு பொருளாதாரப்போக்கினை பேணுவதில் வெற்றி கொண்டுள்ளனர்  என்றுதான் கூறமுடியும்.

ஒருபுறத்தில் யுத்தம் நடந்துகொண்டிருந்தாலும் மக்கள் விவசாய உற்பத்தி ,மீன்பிடி உள்ளிட்ட வருமானங்களை ஈட்டக்கூடிய தொழில்களை மேற்கொண்டு பொருளாதாரத்தை உயர்த்திவந்தனர். இதற்கு விடுதலைப் புலிகளின் கொள்கை முடிவுகளும் உந்துதலாக அமைந்தது. உதாரணமாக உள்ளூர் உற்பத்திகளுக்கு போட்டியான பொருட்களை தென் இலங்கையில் இருந்தோ வெளிநாடுகளில் இருந்தோ இறக்குமதி செய்வதை கட்டுப்படுத்தி உள்ளூர் உத்பத்திகளுக்கு நியாயமான விலை கிடைக்க வழிவகுத்திருந்தமையை குறிப்பிடமுடியும்.

அதுமட்டுமன்றி தனிமனித ஒழுக்கத்தை மேம்படுத்தியதன்மூலம் வீண்  விரயங்களை தவிர்த்து வந்தனர் இளைஞர்களின் வேலைவாய்ப்பின்மை ஒரு சமுக பொருளாதாரத்தை பெரிதும் பாதிக்குமென உணர்ந்து தமது நிர்வாக கட்டமைப்புக்களான பொருன்மிய மேன்பட்டுப்பிரிவு, நிதர்சனப்புரிவு, தமிழர் புனர்வாழ்வுக்கழகம், வனவளப்பாதுகாப்புப் பிரிவு, வருவாய்ப்பகுதி, ஆயப்பகுதி உள்ளிட்ட நிதித்துறை, நீதித்துறை, காவல்துறை, கலை பண்பாட்டுக்  கழகம் , கல்விக்கழகம் , தமிழீழ போக்குவரத்துக் கழகம் , ஊடகம் போன்ற  பல்வேறு பிரிவுகளிலும் துறைகளிலும் ஆயிரக்கணக்கான இளைஞர்களுக்கு வேலைவாய்ப்புகளை வழங்கியும் அவர்களின் வருமானத்தையும் உறுதிப்படுத்தியிருந்தனர். அக்காலப்பகுதியில் தமிழ்மக்கள் மத்தியில் நம்பகமான பணப்பரிமாற்றங்களும் இடம்பெற்றிருக்கின்றன என்பதனை விடுதலைப்புலிகளின் காவல்துறையினரிடம் பணக்கொடுக்கல் வாங்கல் பிணக்குகள் மிக அரிதாகவே முறையிடப்பட்டிருக்கின்றன என்பதிலிருந்து அறியமுடிகின்றது.அக்காலப்பகுதியில் தமிழ் மக்கள் கடன்சுமைகள் அற்றவர்களாகவும் இருந்தனர் இதனிடையே புலிகளின் கட்டுப்பாட்டுக்கு வெளியில் இருந்த தமிழ்மக்களும் கட்டுப்பாட்டு பகுதிகளுக்கான வியாபார நடவடிக்கைகள் மூலமாக கணிசமான வருமானங்களை ஈட்டியிருந்தனர்.