– கோசிகன் ராஜ்மதன்
காற்றில் குமுறிய குரல்கள், மண்ணில் பொறித்த முத்தங்கள்,
ஈழத் தமிழரின் வரலாறு – அழிவிலும் எழுந்து நிற்கும் எழுத்துகள்.
போரின் பிச்சல்கள், கனவின் தீப்பொறிகள்,
அழிந்ததோ? அல்ல! அணிந்தது சுதந்திரம் தேடும் சிகரங்கள்.
நிலத்தைவிட ஆழமான வேர்,
நிலையற்ற காலங்களிலும் நிலைத்த மனமேர்.
பாரம்பரியத்தின் சுழலில் பொங்கும் கலைகள்,
புதுமையோடு பழமை கலந்த ஒலிகள்.
இழந்த வீடுகள், ஆனால் மீண்டும் கட்டும் வாழ்க்கை,
சிதறிய குடும்பங்கள், ஆனால் கண்ணீரால் இணைந்த உறவை.
மண்ணின் மணம் கூட மாறாத் தமிழ்,
அந்த மண்ணின் மக்கள் மாறும் விதம்.
இன்று, அவர்கள் பாடல் புதிய ராகம்,
அறிவுடன் அமைதிக்கான புது வானம்.
ஊக்கம் மற்றும் ஒருமித்த சுவாசத்தில்,
ஈழத்தின் இதயம் உலகத்துக்கு வார்த்தை சொல்கிறது.
தமிழர் தடங்கள் அழியாதவை,
இதை உலகம் இனிது உணர வேண்டும்!
தொடர்ந்து ஓங்கட்டும் ஈழத் தமிழரின் புகழ்ப் பெருமை!
