ஜனவரி 1, 2026 முதல் அமலுக்கு வரும் வகையில் வர்த்தமானியில் வெளியிடப்பட்ட நீதிபதிகளுக்கான 30 சதவீத சம்பள உயர்வு, நீதித்துறை சுதந்திரத்தை வலுப்படுத்துவதற்கும், சிறந்த திறமையாளர்களை நீதிமன்ற அமர்வுக்கு ஈர்ப்பதற்கும் ஒரு முக்கியமான படியாகச் சட்டத்துறையினரால் பரவலாக அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளது.

2026 பட்ஜெட்டில் பிரதமர் அன்வார் இப்ராஹிம் அளித்த உறுதிமொழியை நிறைவேற்றும் இந்த நடவடிக்கை, உயர் நீதிமன்றம் முதல் கூட்டாட்சி நீதிமன்றம்வரை அனைத்து நீதிபதிகளுக்கும் பொருந்தும்.

அதிகரித்து வரும் வாழ்க்கைச் செலவு மற்றும் நீதித்துறையின் முக்கியமான அரசியலமைப்பு பங்கிற்கு ஏற்ப நீதித்துறை இழப்பீட்டை சீரமைக்க, ஜூலை 2015க்குப் பிறகு முதல் முறையாக இந்த அதிகரிப்பு அவசரமாகத் தேவை என்று சட்ட வல்லுநர்கள் வலியுறுத்தினர்.

மேல்முறையீட்டு நீதிமன்றத்தின் முன்னாள் நீதிபதி ஹிஷாமுடின் யூனுஸ், இந்தச் சரிசெய்தல் “சரியான நேரத்தில் மற்றும் பொருத்தமானது,” என்று விவரித்தார்.

“நீதிபதிகள் தங்களது கடமைகளைச் சிறப்பான முறையிலும் கண்ணியத்துடனும் ஆற்றுவதற்கு, அவர்களுக்குரிய ஊதியம் வழங்கப்பட வேண்டும் மற்றும் நிதி ரீதியான கவலைகளிலிருந்து அவர்கள் விடுவிக்கப்பட வேண்டும். நீதித்துறை மற்றும் சட்டப்பணி அல்லது தனியார் வழக்கறிஞர் தொழில் என எதிலிருந்தும், நேர்மையும் சிறந்த சட்ட அறிவும் கொண்டவர்களை நீதித்துறைக்கு ஈர்ப்பதற்குப் போட்டித்தன்மை வாய்ந்த ஊதியம் அவசியமானது,” என்று அவர் கூறினார்.

இந்த உணர்வை எதிரொலிக்கும் மலேசிய வழக்கறிஞர்கள் சங்கத் தலைவர் எஸ்ரி அப்துல் வஹாப், இந்த உயர்வு உயர் தகுதி வாய்ந்த வேட்பாளர்களை ஆட்சேர்ப்பு செய்யவும் தக்கவைக்கவும் உதவும் என்றும், இதன் மூலம் நீதி அமைப்பின் மீதான பொதுமக்களின் நம்பிக்கையை அதிகரிக்கும் என்றும் கூறினார்.

எஸ்ரி அப்துல் வஹாப்

இருப்பினும், அவர் மேலும் சீர்திருத்தங்களை வலியுறுத்தினார்.

“இந்தச் சரிசெய்தல் நேர்மறையானதாக இருந்தாலும், நீதித்துறை ஊதியம் இறுதியில் ஒரு வெளிப்படையான மற்றும் சுயாதீனமான பொறிமுறையால் நிர்ணயிக்கப்பட வேண்டும்.

“அரசியலமைப்பு மதிப்புகள் மற்றும் சர்வதேச சிறந்த நடைமுறைகளுக்கு ஏற்ப, நிர்வாகத்தின் தலையீடின்றி, முறையான மற்றும் கொள்கை ரீதியான ஊதிய ஆய்வுகளை உறுதி செய்வதற்காக, நீதிபதிகளின் ஊதியத்திற்கான ஒரு சுதந்திரமான ஆணையத்தை அமைக்க வேண்டும் என்ற எங்கள் கோரிக்கையை நாங்கள் மீண்டும் வலியுறுத்துகிறோம்.”

“பொருளாதார அழுத்தங்களிலிருந்து பாதுகாப்பு”

நீதித்துறையை பொருளாதார அழுத்தங்களிலிருந்து பாதுகாக்கவும், ஜனநாயகத்தின் தூணாக அதன் அந்தஸ்தை உறுதிப்படுத்தவும் ஒரு உறுதியான நடவடிக்கையாகவும் இந்த ஊதிய உயர்வு பார்க்கப்படுகிறது.

“பணியின் கடுமையான அழுத்தங்களைச் சுட்டிக்காட்டிய வழக்கறிஞர் ரஸ்மான் சஹாத், இந்த மாற்றத்தை வரவேற்றார்.”

“நீதிபதிகள் சுமக்கின்ற அதிகப்படியான பணிச்சுமையைக் கருத்தில் கொள்ளும்போது, இந்த உயர்வு நீதித்துறையின் தரம் மற்றும் நேர்மைக்கு நேரடியாக உறுதுணையாக இருக்கும்.”

“மலேசியாவில் உள்ள நீதிபதிகள் சட்டத்தில் நிபுணர்கள் மட்டுமல்ல, அதன் சிக்கல்கள் மற்றும் நீதிமன்ற நடைமுறைகள்குறித்து ஆழ்ந்த அனுபவ ஞானத்தையும் கொண்டுள்ளனர். இந்த அதிகரிப்பு அவர்கள் சுமக்கும் அதிக பணிச்சுமைக்கு முழுமையாக ஒத்துப்போகிறது,” என்று அவர் மேலும் கூறினார்.

மேலும், போதுமான சம்பளம் ஒரு முக்கிய பாதுகாப்பாகச் செயல்படுகிறது, வெளிப்புற நிதி அழுத்தங்களிலிருந்து நீதிபதிகளைப் பாதுகாப்பதன் மூலம் ஊழல் மற்றும் நலன் மோதல்களின் அபாயத்தை நேரடியாகக் குறைக்கிறது என்ற ஒரு முக்கியமான, பெரும்பாலும் சொல்லப்படாத நன்மையை அவர் வலியுறுத்தினார்.

வாழ்க்கைச் செலவில் ஏற்படும் இடைவிடாத உயர்வைத் தொடர்ந்து சமாளிக்க, மாறிவரும் காலத்திற்கு ஏற்பச் சம்பள சரிசெய்தலை அரசாங்கம் அவ்வப்போது மதிப்பாய்வு செய்ய வேண்டும் என்று பரிந்துரைத்து, இந்தப் பலனை நிரந்தரமாக்க வேண்டும் என்று ரஸ்மான் வாதிடுகிறார்.

இந்தக் கண்ணோட்டம் கல்வித்துறையில் வலுவாக எதிரொலிக்கிறது. சர்வதேச இஸ்லாமிய பல்கலைக்கழக மலேசியாவின் (IIUM) அரசியலமைப்புச் சட்ட நிபுணரான அசோக் பேராசிரியர் கைரில் அஸ்மின் மொக்தார், இந்தக் கொள்கையை ஒரு நீதிபதியின் கோரும் பங்கு மற்றும் கடமைகளை ஒப்புக்கொள்ளும் ஒரு நேர்மறையான படியாக விவரிக்கிறார்.

“நீதிபதிகள் உயர் பதவியில் உள்ளனர்; அவர்கள் சாதாரண நபர்களைப் போன்றவர்கள் அல்ல, ஏனெனில் அவர்களின் நடத்தைக்குக் கடுமையான எல்லைகள் உள்ளன. எனவே, இன்றைய பொருளாதார அழுத்தங்களுக்கு மத்தியில் வாழ்க்கைச் செலவுகளை நிர்வகிக்க அவர்களுக்கு உதவ இந்த அதிகரிப்பு மிகவும் முக்கியமானது,” என்று அவர் விளக்கினார்.

தக்கவைப்பு மற்றும் ஆட்சேர்ப்புக்காக

இது தக்கவைப்பு மற்றும் ஆட்சேர்ப்பு இரண்டிற்கும் அவசியமான ஒரு படி என்ற உணர்வு பரவலாகப் பகிரப்படுகிறது. வழக்கறிஞரும் முன்னாள் நீதிபதியுமான நூர் அ’மினாதுல் மர்தியா நோர், வாழ்க்கைச் செலவுகள் அதிகரித்து வருவதால் இந்த உயர்வு ஒரு நியாயமான நடவடிக்கையாக அமைகிறது என்று குறிப்பிடுகிறார்.

அவர் ஒரு பரந்த மூலோபாய நன்மையையும் காண்கிறார், இது உயர்மட்ட சட்ட திறமைகளை அமர்வுக்கு ஈர்க்கும் மற்றும் நீதித்துறை தக்கவைப்பை மேம்படுத்தும் என்று கூறுகிறார்.

“தேசத்தின் நேர்மை மற்றும் அதிகாரத்தின் உருவகமாகத் திகழும் நீதித்துறை, அதன் ஆரம்ப நிலைகளில் கூட எவ்வளவு பெரிய பொறுப்பைக் கொண்டுள்ளது என்பதை அவர் நமக்கு நினைவுபடுத்துகிறார்.”

இந்த வரிகள் ஊதிய உயர்வு என்பது வரவுசெலவுத் திட்டத்தில் உள்ள ஒரு சாதாரண அம்சம் மட்டுமல்ல என்பதைத் தெளிவுபடுத்துகின்றன. இது ஒரு பன்முகத்தன்மை கொண்ட கருவியாகச் சித்தரிக்கப்படுகிறது: அதாவது முறையற்ற செயல்களுக்கு எதிரான ஒரு பாதுகாப்பு அரணாகவும், தனித்துவமான கட்டுப்பாடுகளைக் கொண்ட ஒரு தொழிலுக்குத் தேவையான ஆதரவாகவும் இது அமைகிறது. அதோடு, மலேசியா தனது ஜனநாயகத்தின் அடிப்படைத் தூண்களில் ஒன்றான – வலுவான, சுதந்திரமான மற்றும் மதிக்கப்படக்கூடிய நீதித்துறையை மதிப்பதோடு, அதனை மேலும் பலப்படுத்த விரும்புகிறது என்பதற்கான தெளிவான அடையாளமாகவும் இது பார்க்கப்படுகிறது.