ஒரு காலத்தில் நமக்கு என்று தமிழ் நிகழ்சிகள் அரசு தொலைக்காட்சியில் காணக்கிடைத்தது வெறும் செய்தியில் தொடங்கி …, பின்னர் நாடகம் அரை மணி நேரம் …வார இறுதியில் சனி பிற்பகல் ஒரு படம் …அதுவும் சில சமயங்களில் ஹிந்தி …,தெலுங்கு…,மலையாளம் என பங்கு போட்டுக்கொள்ளும் நிலை ,தமிழ் பேசும் மக்களுக்கு இவை எவ்வளவோ வேதனையை
கொடுத்துக்கொண்டிருந்த சமயம் தொ .காட்சி 3 வந்தது …, அதுவும் தமிழர்களுக்கு எவ்வித தீர்வும் கொடுக்கவில்லை, என் .டி வி 7 வந்தது …, அதுவும் எந்த பரிகாரமும் கொடுக்க முன் வரவில்லை .
அஸ்ட்ரோ வந்ததும் நம் பிரச்னைகள் தீரும் என பெரிதும் நம்பினோம். ஆரம்பம் சுகமாக இருந்தது ! போகப்போக சுகம் சுமையாக மாறியது ! இந்தபெக்கேஜ் இன்ன விலை…, இந்தபெக்கேஜ் இன்ன விலை…, என புதிது புதிதாக விலை ஏற்றம் …, ஏற்றமே தவிர … இறங்கும் நிலை வரவே இல்லை !
பெக்கேஜ்…பெக்கேஜ்… ஆக கூட்டி என்ன பயன் ? ஒரே சமயத்தில் அத்தனை சேனல் களில் திரை காண்பது இயலுமா ? அவரவர் விருப்பத்திற்கு வேண்டிய சேனலை தேர்வு செய்து பணம் கட்டி பார்க்கும் சலுகை உண்டு பண்ணினால் என்ன ?
இன்றைக்கு தமிழுக்கு எத்தனை சேனல் வரிசைகள் ? தொட்டதெல்லாம் பணம் …,பணம் ! முன்பெல்லாம் அரசு சேனல்களில் சில கால்பந்து விளையாட்டுகளை நேரலையாக இலவசமாக காண முடிந்தது . இன்று அப்படி எதையுமே காணமுடியாது ! கரி வேப்பிலை போன்று அபூர்வமாக ஏதோ ஒன்று ! இப்படி எல்லாமே பணமயமானால் சாதாரண மக்கள் என்ன செய்ய முடியும் ?
சமீபத்தில் லண்டனில் விஜய் நிறுவனத்தினர் மாபெரும் கலை விழா எடுத்து அவர்கள் தொலைக்காட்சி நிகழ்சிகளை அங்கே ஒளிபரப்ப பதிவு செய்தார்கள்அதன் விலை ஆண்டுக்கு பவுன் 59 மட்டுமே .
தயவு செய்து இதை நம் நாட்டு பணமாக மாற்றி பார்க்க வேண்டாம் .அவர்கள் சம்பாதிப்பது அவர்கள் நாட்டு பணம் (நமக்கு 59 ரிங்கிட் என்றால் அவர்களுக்கு 59 பவுன் ) சன் டி.வி . ஆண்டுக்கு 72 பவுன் .
மற்றபடி அவர்களின் மற்ற ஆங்கில ஒளிபரப்புகள் இலவசம் , இன்னும் அங்கே லட்சக்கணக் காண புலம்பெயர் தமிழர்கள் பிரஜையாக வாழ்கிறார்கள் . அவர்களுக்கென்று தீபம் …, யாழ் ஒளி… என்றும் முழுக்க முழுக்க தமிழில் அவர்கள் நடத்தும் சேனல்களும் உண்டு .
நாம் மட்டும் ஏன் இப்படி சுரண்டப்பட …சம்மந்தப்பட்ட நம் தலைவர்கள் கண்டும் காணாமல் இருக்கவேண்டும் ! இவை பற்றி யாராவது பொறுப்போடு பதில் கொடுப்பார்களா ?
– ஒருவனின் பார்வையில்.
தமிழன் என்பவன் இன்னொரு தமிழனை எவ்வளவு சுரண்ட
முடியுமோ அவ்வளவையும் சுரண்ட வில்லை என்றால் அவன் தமிழனுக்கு பிறக்காதவன் என்று கூறும் போது astro வாக இருந்தாலும் cable டிவி யாக இருந்தாலும் எப்படி சுரண்டாமல் இருப்பான் ,இரண்டு பேருமே ஸ்ரீ லங்கா காரான்கள் ஆயிற்றே . டத்தோ ஸ்ரீ கென்னெத் ஈஸ்வரன் யார் ,ஆனந்த கிர்ஷ்ணன் யார் , இவனுங்க நம்மை மொட்டை அடிக்க மகாதிர் குட்டியும் நாஜீப்பும் ஒலிபரப்பு உரிமம் கொடுதுடான்களே என்ன செய்வது நைனா ,தமிழன்கள் கத்திக்கொண்டு இருக்க வேண்டியதுதான் ,
தமிழ்ப்பித்தர் தமிழர்களைப் பற்றி நன்றாகவே எழுதியுள்ளார். இதில் ஒன்றைக் கட்டாயம் சேர்த்துக்கொள்ள வேண்டும். கருப்பாக இருக்கும் இந்தியன் எல்லோரும் கலவடித்தனம் செய்ய தமிழனுடைய தோலைப் போர்த்திக்கொள்வதை அதிகம் பார்க்கிறோம். நம்மவன் முதலில் ஏமாற்ற நினைப்பதே நம்மவனத்தான். நம்மவனின் கைவரிசையை அடுத்தவனிடம் காட்டமாட்டான். மற்றவனிடம் யோக்கியவேடம் போடும் நம்மவன் , தமிழன் ஒருவன் கிடைத்துவிட்டால் , திரும்ப எழமுடியாதபடிக்கு ஏய்க்கவும், நடுத்தெருவில் நிருத்தவும் தயங்கவே மாட்டான். சீனரிடம் 10வட்டிக்கு பணம் பெற்றுக்கொண்டு தவறாமல் பணத்தை குறித்த நாளில் கொடுத்துவிடுவான். நண்பன் சிரமத்தில் இருக்கிறானே… வட்டி இல்லாமல் உதவியாகப் பணத்தைக் கொடுத்தால் நன்றி உணர்வே இல்லாமல் பணத்தையும் கொடுக்கமாட்டான், நம்மைப் பார்க்க விரும்பாமல் எதியாக எண்ணி ஒதுங்கிப் போவான் நம்மவன். நம்பாமல் கெட்டவன் எவனும் இலன். நம்பி கெட்டவர்கள் அதிகமானோர். நம்மவனிடம் நாணயம் எப்போது வருமோ அப்போதுதான் உருப்படுவோம். வள்ளுவன் சொல்லவில்லையா… கை முஷ்டியை மடக்கி தாடையைப் பார்த்து குத்துகிறவனுக்கத்தான் இந்த உலகம் சேவை செய்யும் என்று! தமிழனுக்குத் தேவை மதமுமல்ல பகுத்தறிவுமல்ல நல்லொழுக்கமும் நற்பண்புமே! இவை இல்லாவிட்டால் நம்மவன் எக்காலத்திலும் உருப்படவே முடியாது!
நீங்க சொல்ல்வது உண்மை சார்
நானும் மற்றவர்களை போல எழுதிவிடலாம்.ஆனால் பயனில்லை என்பதால் மலேசியா தொலை காட்சி மலாய் அதிகாரிகள்/ தமிழ் தயாரிப்பாளர்கள் /இயக்குனர்கள் என்ன செய்யலாம் என்பதை எழுதுகிறேன்.
தமிழ் பிரிவுக்கு முடிவு எடுக்கும் தகுதி கொண்ட தமிழ் படித்த அறிவாளிகள் வேண்டும்.
censor board என்று அழைக்கப்படும் Finas அல்லது தொலை தொடர்பு அமைச்சில் தமிழ் இயக்குனர்கள் Pengarah நிலை அதிகாரிகள் வேண்டும்.
Mass Communication பட்டதாரிகள் . ஊடக துறை தமிழ் /இலக்கியம் படித்த வல்லுனர்கள் வேண்டும்.
தொலைகாட்சி நிறுவனங்கள் மலேசியா அல்லது உலக நடப்பு நிகழ்சிகளை தருவித்து /தயாரித்து தர பொருளாதார திட்டமிடல் /அரசு பட்ஜெட்டுகளில் கை வைக்க வேண்டும்.
தொலைகாட்சி நிறுவனங்களில் TIME SLOT எனும் நிகழ்ச்சி நேர ஒதுக்கல் செய்து மலேசியா தமிழர் தயாரிப்பு நிறுவனங்களுக்கு போட்டி நிமித்தம் வாய்ப்புகளை தர வேண்டும்.
குறிப்பாக கல்வி /பொருளாதார்/ சமூக/ நிலையில் நாட்டின் வலப்பதுக்கு ஏற்ப கலை கலாசார சமய சிந்தனைகளை புகுத்தும் உரிமை பெற தகுந்த தயாரிப்பு துணிச்சல் மிகு அதிகாரிகள் வேண்டும்.
தமிழ் துறை தயாரிப்புகள் வெறும் ஆட்டம் பாட்டம் படம் டிராமா என்று வேடிக்கை காட்டாமல் மனித மேம்பாட்டுக்கு மருத்துவம் /விஞ்ஜானம் /தொழில் நுட்பம்/விவசாயம்/குடும்ப உறவு/ மொழி உணர்வு /இலக்கியம்/மருத்துவம் /பண்பாடு /நாகரீகம் போன்ற தலைப்புகளில் விவாத மேடைகள்/ஆய்வு படச்சுருள்/ குறும்படங்கள் வாங்கி ஒழி ஏற்றலாம்.
துறை சார்த்த படித்தவர்கள் எதோ வேலை /வேளை கிடைத்தது என்று அடிமைத்தன வெலை செய்யாமல் துறைக்கு குறிப்பா ஊடக துறைக்கு துரோகம் செய்யாமல் இருப்பது கடமையாகும் காரணம் ரசிகர்கள் தாம் இவர்களின் பயனீட்டாளர்கள் அவர்களை ஏமாற்றி புழப்பு நடத்துவது காட்டிலும் பிச்சை எடுத்து வாழலாம்.
ஊடக துறை தர்மம் மிகுந்ததது அங்கு தப்பு நடந்தால் இந்த சமுதாயம் சீர்கெட்டு போகும் அதுதான் இப்போது மலேசியா தமிழர்களுக்கும் இந்தியர்களுக்கும் நடக்கிறது . இதை நமது உறவுகள் கடமை உணர்ந்து திருந்தாவிட்டால். சமூகம் நாரிபோகும் இது ஊடக துரோகம் உங்களை
சும்மா விடாது.
பொன் ரங்கன்
உலகத தமிழர் பாதுகாப்பு மையம்.
சில எழுத்து பிழைகளுக்கு வருந்துகிறேன்..அன்பர்கள் திருத்தி வாசிக்கவும் . தமிழ் மொழி “எழுத்துப்பிழை திருத்தி எழுதுக” சோதனை தாளாக கொள்ளவும்.
நம்மை இன்னமும் ஏமாற்றும் ஆட்கள்…….
அருமையான கருத்துப் பதிவுகளை முதன் முறையாகப் பார்க்கிறேன். நன்றி.தைரியமாக கருத்துகளை சொன்ன பிறகு பிரச்சினையில் மாட்டிக்கொள்வோமோ என்கிற பயம்தான் எழுத விடாமல் தடுக்கிறது. இருந்தாலும் நியாயத்தை சொல்ல ஏன் தயங்க வேண்டும்?மலேசிய தொலைகாட்சியில் மலாய்,சீன,தமிழ் பிறகு பிற மொழி நிகழ்வுகள் ஒளிபரப்பப் படுகின்றன.தமிழ் மொழியின் கீழ் இந்தியும் பிற இந்திய மொழிகளும் சேர்க்கப்பட்டுள்ளன. மலேசியாவில் தமிழ் முதன்மை மொழிகளுள் ஒன்றாக இருக்கிறது. தமிழ்ப்பள்ளிகள்,தமிழ்க்கோயில்கள்,தமிழ்ப்பண்டிகைகள் என்று தமிழுக்கு முதலிடமும் அடுத்த நிலையில் இந்தியும் இருக்கிறது. ஒட்டுமொத்த மலேசிய மக்களைக் கவர்வதால் தமிழுக்கு ஈடாக இந்தி நிகழ்ச்சிகளுக்கும் வாய்ப்பு அளிக்கப்படுகிறது. இதில் தவறு இல்லை தான் என்றாலும் நாம் ஓரங்கட்டப் படுகிறோம் என்பதை நம்மால் உணர முடியாமல் இல்லையே!அரசு தொலைகாட்சியின் சட்டப்படி பார்த்தால் மலையாள, தெலுங்குப் படங்கள் இந்திப்பட வரிசையின் கீழ்தானே வர வேண்டும். அப்படி நடக்கிறதா?டி.வி.2-இல் ஒளியேறும் தமிழ்ப்படங்களை எத்தனை பேர் பார்க்கிறார்கள் என்ற கேள்வி இங்கே அவசியமே இல்லை.உகாதியோ,ஓணமோ வந்தால் இந்திப்படத்தை நீக்கிவிட்டு மாற்றாக டெலுங்கு,மலையாள சகோதரர்களுக்கான படத்தையோ நிகழ்ச்சியையோ ஒளிபரப்ப வேண்டுமே தவிர நீக்க வேண்டியது தமிழ்ப்படத்தை அல்ல.இப்படி சின்னச்சின்ன விடயங்களுக்கெல்லாம் விட்டுக் கொடுப்போம்.பெரிய பெரிய விடயங்களெல்லாம் தானாகவே விடைபெற்றுப் போகும்.எந்த விடயமானால் என்ன?நமக்கென உள்ள உரிமையை நாம் ஏன் விட்டுக் கொடுக்கவேண்டும்???