‘ஞாயிறு’ நக்கீரன், மார்ச் 5 – “நம்முடைய தமிழ்ப்பள்ளிகளில் இருமொழிக் கொள்கையை நடைமுறைப் படுத்த முற்படுவது, எதிர்காலத்தில் தமிழ்ப்பள்ளிகளில் தமிழாசிரியகளுக்கு பாதிப்பை ஏற்படுத்தும்” என்று இளைஞர்-விளையாட்டுத் துறை துணை அமைச்சர் டத்தோசிறி மு.சரவணன் குறிப்பிட்டார்.
ரவாங் சு.மகேஸ்வரியின் வெற்றியின் விழுதுகள் எ னும் நூல் வெளியீட்டு விழாவில் கலந்து கொண்டு சிறப்புரை ஆற்றிய சரவணன் மேற்கண்டவாறு கூறினார்.
தலைநகரம், நேதாஜி அரங்கத்தில் மார்ச் 3-ஆம் நாள் நடைபெற்ற அந்த நிகழ்ச்சியில் உரை நிகழ்த்திய சரவணன், தமிழ்ப்பள்ளிகளில் இருமொழிக் கொள்கையை நிறைவேற்றினால், இன்றைய சூழ்நிலையில் நமக்கு ஒன்றும் தெரியவில்லைதான். ஆனால், நாளை எதுவும் நடக்கலாம் அல்லவா என்பதைப் பற்றி இப்போதே சிந்திக்க வேண்டும் என்று கேட்டுக் கொண்டார்.
தமிழ்ப்பள்ளிகளில் கணிதம், அறிவியல் பாடங்களை தமிழில் இன்றி ஆங்கிலமொழியில் கற்றுக் கொடுப்பதற்கு தமிழ் ஆசிரியர்கள்தான் தேவை என்றில்லை. ஆங்கிலம் தெரிந்த எந்த ஆசிரியரும் கற்றுக் கொடுக்கலாம். அதனால், இன்னும் இருபது ஆண்டுகளுக்குப் பின், ஒரு சீன அல்லது ஒரு மலாய் ஆசிரியர் தமிழ்ப்பள்ளிக்கு கணிதம், அறிவியல் பாடங்களைக் கற்றுக் கொடுக்கும் சூழ்நிலை வந்தால், நம்மால் அப்போது ஒன்றும் செய்ய முடியாது.
எனவே, தமிழ்ப்பள்ளிகளில் இருமொழித் திட்டத்தைக் கொண்டு வந்தால், அது தமிழ் மாணவர்களின் மொழி அறிவை மட்டும் பாதிக்காது; கூடவே, தமிழ் ஆசிரியர்களின் வேலை வாய்ப்பிற்கும் வேட்டு வைக்கும். எனவே, இதைப் பற்றி எல்லாம் மகேஸ்வரியைப் போன்ற எழுத்தாளர்கள் அதிகமாக எழுத் வேண்டும்.
தலைப் பிரசவத்தைப் போல, தன்னுடைய இந்த முதல் நூலை மிகுந்த சிரமத்திற்கிடையே வெளியீடு செய்துள்ள மகேஸ்வரியைப் பாராட்டுவதாகவும் அந்த நிகழ்ச்சியில் சரவணன் பேசினார்.
சூடு சொரணையுள்ள தமிழ்ப் பள்ளி தலைமை ஆசிரியர் இந்த இருமொழி கல்வி திட்டத்தை கைவிட இப்பொழுதே பெற்றோர் ஆசிரியர் சங்கத்துடன் கூடி முடிவெடுத்து கல்வி அமைச்சுக்குத் தெரியப்படுத்த வேண்டும்.
மலாய் பள்ளிகளிலும் இந்த திட்டம் தோல்வியுற்றதையடுத்து அப்பள்ளிகளிலும் விரைவில் நிறுத்தப்படும் என்பதில் ஐயமில்லை.
வழிக்கு வாராத தலைமையாரிசியர்களைப் பொதுமக்களிடையே குறிப்பிட்டு அவர்தம் தமிழ்பற்றைக் கேள்விக் குறியாக்கி முகத்தில் கரும்புள்ளி செம்புள்ளி குத்தி புலனத்தில் பரவவிடவேண்டும்.
ஓகே , புரிஞ்சிருச்சு ! சாருக்கு இந்த தடவ தேர்தல்ல நாற்காலி தரப்படல என்றதும் ….உடனே ஹீரோ ஆயிட்டாரு ! ஆனால் சாமி வேலு என்ற ஒரு தமிழன் சொல்லி வெச்சு இந்தியர்களை ஏமாத்தும் பொது , விரல் சூப்பிக்கொண்டு இருந்து விட்டு இப்பொழுது ஞானுதோயம் வந்துருச்சு ! இதற்க்கு முன்னாடி செனட்டராக இருந்த PPP முருகையா கூட , நாற்காலி கிடைக்க வில்லை என்ற பிறகுதான் ஞானுதோயம் வந்தது ! இப்பொழுது இவருக்கு ! என்னமா கண்ணு தமிழ் மலர் தாக்குதலை மறந்துடையா ? அப்போவெல்லாம் தமிழ் கசக்கும் , இப்போ இனிக்குதா ?
நமது நாட்டில் ! தமிழ் மொழியும் ! தமிழ் பள்ளிகளும் ! நமது பிறப்புரிமை ! அனைத்து தமிழனும் ! குறிப்பாக இந்தியனும் ! நமது தமிழ் பள்ளிகளின் மேம்பாட்டிற்காகவும் ! வளச்சிக்காகவும் ! தமிழ் மொழியின் வளர்ச்சிக்காகவும் ! தமிழ் மொழியின் நிலை பாட்டிற்க்காகவும் ! நமது உரிமைக்கு குரல் கொடுக்க வேண்டும் ! கேட்டுருநாண் இந்தியா என்ற அணைத்து மலேசிய இந்தியனும் தமிழ் பள்ளியில் பயில வேண்டும் ! தமிழ் கற்க வேண்டும் என்ற சட்டம் இயற்ற பட வேண்டும் ! நாடாளு மன்றத்தில் விறல் சப்புவதை நிறுத்தி விட்டு ! புத்தக வெளியீட்டிலும் ! கோவில் திருவிழாக்களிலும் தமிழர் இடையே வீர வசனம் பேசு வதை நிறுத்தி விட்டு ! நாடாளுமன்றத்தில் வாய் திறந்து நமது உரிமைக்காக பேசுங்கள் ! எவனும் தலையை வாங்கி விடமாட்டான் ! தமிழுக்காகவும் தமிழ் பள்ளி காகவும் குறள் எழுப்பி பதவி போனால் அணைத்து தமிழனும் உன் பின்னால் நிற்பான் ! தமிழ் எங்கள் உயிர் என்ற தமிழவேள் சாரங்க பாணியின் தமிழ் முழக்கமும் ! தமிழ் இளைஜர் மணிமன்ற அண்ணன் ச .ஆ .அன்பானந்தனின் தமிழ் வளச்சியின் போராட்டமும் ! இன்றும் தமிழரிடையே அவர்கள் வாழ்வதற்க்கான அடிப்படை ! உங்கள் தானை தலைவன் ! தேசிய தலைவனாகி ! முழு அமைச்சர் ஆகியும் ! நாடாளுமன்றத்தில் எங்கோ ஒரு மூளையில் உட்க்கார்ந்திருந்த வனுக்காக பிரதமரின் வரிசையில் மூன்றாவது இடம் வேண்டும் என்று தமிழின் மூலம் போராடி இடத்தை பெற்று தந்தவர் தமிழ் ! தமிழர் போரட்ட வாதி ஆதி குமணன் ! தனக்கு உரிய மரியாதையையும் ! தமிழனுக்கு நம் சொந்த நாட்டில் உள்ள உரிமைகளுக்கும் நாடாளுமன்றத்தில் வாய் திறக்காத தொடை நடுங்கிகள் ! சுருங்கிகள் ! உங்கள் வசனமெல்லாம் தமிழனிடம் தான்! அதுவும் தமிழ் தமிழன் என்றதும் உணர்ச்சியில் அல்லி கொடுக்கும் தமிழ் பாமரனிடம் தான் !!
டத்தோ சரவணன் அவர்களே இப்போதுதான் உங்களுக்கு ஞானம் பிறந்ததா? இதை நீங்கள் முன்பே சொல்லியிருக்கலாமே. ஏன் இப்பொது மட்டும்? இது எல்லோருக்கும் தெரிந்த விஷயமென்றாலும் அதை சொல்லவேண்டியவர் சொல்லவேண்டிய இடத்தில் சொன்னால் அதை எல்லோரும் ஏற்றுக் கொள்வார்கள்; இந்த உண்மை மட்டும் ஏன் தமிழ்ப் பள்ளிகளின் உணர்வுகளுக்கு எதிரான இந்த சுயமரியாதைக் கெட்ட நம் தலைமை ஆசரியர்களுக்கு விளங்கவில்லை; நாட்டிலே ஒற்றுமையும் நல்லிணக்கமும் வளரவேண்டுமென்றால் அதுத் தன்னாலே வளரவேண்டும்; அதை யாரும் தங்களின் தீவிரவாத எண்ணங்களாலும் கொள்கைகளாலும் கட்டாயப் படுத்தக் கூடாது. நாளைத் தமிழ்ப் பள்ளிகள் மட்டும் இல்லையென்றால் இங்கு நாளடைவில் தமிழினமும் அழிந்துப் போகும். மலாக்காவில் வாழும் நம் செட்டியார் சமுகம் இந்நாட்டிற்கு என்றோ குடிவந்தார்களே. அவர்களின் நிலையை இன்று எல்லோரும் கொஞ்சம் எண்ணிப் பார்க்க வேண்டும். எல்லாமே தமிழ்க் கலாச்சாரங்கள். ஆனால் இவர்கள் சுத்தமாக தமிழை மறந்து விட்டார்கள்; ஒருக் குறுகிய வட்டத்தில் வாழும் இவர்கள் வாழ்ந்து என்னப் பயன். இவர்களை நாம் இன்று தமிழர்களாக அடையாளம் காட்ட முடியுமா? ஒருவகையில் இந்தக் கலாச்சாரமே சவ வாழ்விற்கு சமம்தான். இந்த அவல நிலைமையை நாம் நாளை நம் பிள்ளைகளின் தலை மேல் சுமையாக வைக்கக் கூடாது.! இருமொழித் திட்டத்தை ஆதரிக்கும் இந்த தமிழ் ஆசாரியர்கள் கொஞ்சம் சிந்திக்க வேண்டும்!
இதுவரை வாளாவிருந்த பிறகு இந்த மாபெரும் மனிதர் சரவணன் இப்போது இருமொழிக் கொள்கையை எதிர்ப்பது ஏன்? சந்தர்ப்பவாதம்?
தவறு இவரின் மேலில்லை; மஇக என்ற இந்திய சமுதாயத்தின் அமைப்பு ஒழுங்காகவும் சரியாகவும் இயங்க வில்லையென்றே நினைக்க வேண்டியுள்ளது; ஒரு அமைச்சர், தேசியத் தலைவர், உபத் தலைவர்கள், இன்னும் சில துணை அமைச்சர்கள், இதில் வேறு ஒருக் கல்வித் துணை அமைச்சர், மற்றும் மஇக என்ற தேசிய அமைப்புக்குள்ளேயே இன்னும் பல கல்வி, பொருளாதாரக் குழுக்கள் இவர்களெல்லாம் இருந்தும் நமக்கென்னப் பயன்; ஒன்றுமில்லையே. மக்களுக்கு நன்குத் தெரியும், மஇக அமைச்சரவையில் எதுவும் பேச முடியாதென்று; ஆனால் பேச வேண்டிய செய்திகளை, மக்கள்ப் பிரச்னைகளையுமா அங்குப் பேச முடியவில்லை; இருந்த இன்னொரு அமைச்சர்ப் பதவியையும் இழந்து விட்டோம்; நாம் கொடுத்த்தோமா அல்லது அவர்கள் அதை எடுத்தார்களாவென்றுமா அவர்களுக்குத் தெரியவில்லை; அதையும் மக்களிடம் சொல்லலாமே!. இப்போது சொல்லுகின்றார் முன்பு நீண்டக் காலமாக நம் சமுதாயாதை வழிநடத்திய முன்னாள் தலைவர், அமைச்சரவையில் எங்கள் சொல்லுக்கு மரியாதையில்லையென்று; இதை அப்போதே சொல்லியிருக்கலாமே. இரண்டு அமைச்சர்கள் இருந்திருந்தால் இந்த அவல நிலை நமக்கு வந்திருக்குமா? மக்கள் இனிமேலாவது சிந்தித்துத் செயல்படவேண்டும்!
நீங்கள் செய்ய வேண்டிய வேலையை எழுத்தாளர்களிடம் தள்ளி விடுகிறீர்கள்! இந்த எழுத்தளர்களுக்கு ஏதாவது டத்தோ, டத்தோஸ்ரீ கிடைப்பதற்கு என்றாவது யோசித்திருக்கிறீர்களா?
மொழி, கலை, கலாச்சாரம் இவைகளின் மீது முதலில் கைவைபவன் மீது தாய் தடுத்தாலும் விடாதே என நமக்கு கற்று கொடுத்தது தமிழ். இன்று தமிழுக்கு சவால் விடும் அயோகியன்களை இனி நாம் சும்மா இருந்தால் வரும் காலங்களில் நமது தமிழ் உறவுகள் நம்மை பார்த்து சிரிக்கும். ஒரு காலத்தில் துங்கு அவர்களின் காலத்தில் இந்த நட்டில் தமிழர்களுக்கு சுதந்திரம் அடைந்த சமயம் என்ன உத்திரவாதம் கொடுத்தார்கள் என நாம் மறுபடியும் பார்க்கவேண்டும். இப்போ இருக்கும் தலைவர்கள் அரசாங்க உயர் பதவியில் இருபவர்கள் அதிகமானோர் மலாய் இனத்தவர்கள். அதுவும் இளம் வயது கொண்டவர்கள். இவர்கள் இந்த நாட்டின் சரித்திரம் தெரிந்து இருக்க வாய்ப்புகள் இல்லை என நினைக்கிறேன். காரணம் அன்று நாம் படித்த சரித்திர படத்தில் படித்தவைகள் இப்போது அதிகம் இல்லை. ஓரளவுக்கு குறைக்க பட்டு உள்ளது. அன்று இருந்து அதிகமான தமிழ் பள்ளிகள் இன்று குறைந்து உள்ளன என்பது எல்லோருக்கும் தெரியும். அது சிறுக சிறுக குறைக்க பட்டன. காரணம் தமிழ் பள்ளிக்கு மாணவர்கள் குறைவாக இருப்பதால். இதற்கு முக்கிய காரணம் நமக்காக மந்திரி சபையில் ஒரேயொரு தமிழ் மந்திரி பல வருடங்கள் இருந்தமையால். அங்கே என்ன பேச படுகிறது என்ன சொல்ல படுகிறது என அந்த தலைவன் சொன்னளால் தான் தெரியும். அன்று அவர் சொன்னது எல்லாம் சரி என தலை ஆட்டியே நாம் இருந்தோம். அவர் காலத்தில் தான் பல தமிழ் பள்ளிகள் மூட பட்டன. இன்று சுக போக வாழ்க்கை வாழும் அவர் தமிழுக்காக எதாவது தன் கட்சியின் மூலாம் எதாவது அறிக்கை விடலாமே. தமிழை அழிக்க ஒரே வழி முதலில் அதன் பள்ளிகளை குறைக்க வேண்டும் பிறகு சிறுக சிறுக பள்ளிகளை குறைத்து அது தானாக பேசும் மொழிகளையும் வேறு திசைக்கு இந்த நாட்டு தேசிய மொழியை பேச வைக்க வழிகளையும் வகுத்து விட முடியும். இது தமிழ் பள்ளியில் படிக்கும் 6-ம் வகுப்பு மாணவனுக்கும் தெரியும். அப்படி இருக்கும் பொழுது நன்கு கொளுத்து போன தலைவர்களுக்கு தெரியாத?. ஏன் மா.இ.கா தலைவர்களில் திரு. சரவணன் தவிர மற்ற தலைவர்கள் இன்னும் அறிக்கைகள் விட வில்லை. எங்கே திரு. கமலநாதன்… ஸ்ரீ முருகன் நிலையம் எனும் போர்வையில் அறிக்கைகள் விடும் அதன் தமிழ் கல்விமான்கள் எங்கே? ஒவ்வோர் ஆண்டும் பல இலட்சம் மாணவர்கள் கல்வி யாத்திரை எனும் புனிதப் பயணத்தை மேற்கொள்ளும் இவர்கள். இன்று ஏன் இன்னும் ஒரு அறிக்கை கூட தமிழுக்காக அறிக்கை விட வில்லை. இப்படி பலரும் இதற்கு பதில் சொல்ல வேண்டும் அறிக்கைகள் விட வேண்டும். அரசாங்கத்திடம் இவைகள் எங்களுக்கு தேவை இல்லை என சொல்லவேண்டும். வருடம் தோறும் நாம் இப்போதே இதற்கு ஒரு விடிவை தேட வில்லை என்றால் வரும் நமது தமிழ் சமுதாயம் ஒரு கேள்வி குறியாக விடும். நன்றி