இலங்கை சிறையில் இருந்த 94 மீனவர்களும் விடுவிக்கப்பட்டுள்ளனர். இது நிச்சயம் மகிழ்ச்சியான செய்திதான். மீனவர்கள் வந்துவிட்டனர், ஆனால் அவர்களின் படகுகள் இன்னும் திருப்பித் தரப்படவில்லை. ‘தர மாட்டோம்’ என்கிறார் இலங்கை அமைச்சர். கருவி இல்லாமல், கடலில் என்ன செய்வான் மீனவன்?
ஒரு மீனவனின் வாழ்வாதாரம் என்பது முழுக்க முழுக்கக் கடலையும் படகையும் சார்ந்தது.
இதற்கு முன்பு இலங்கை இராணுவத்தால் பிடிக்கப்பட்ட மீனவர்கள் விடுவிக்கப்பட்ட போது, படகுகளையும் சேர்த்துதான் விடுவித்தார்கள். இப்போது ‘படகுகளை விடுவிக்க மாட்டோம்’ என்று வெளிப்படையாகவே அறிவித்துள்ளது இலங்கை அரசு.
மீனவர்களை விடுவித்தோம் என்ற நற்பெயரைத் தேடிக்கொண்டு, அவர்களின் வாழ்வாதாரத்தையே முடக்கி, வங்கக் கடலில் இருந்து துரத்தி அடிக்கிறார்கள்.
நாடாளுமன்றத் தேர்தல் பிரசாரத்துக்காக தமிழகம் வந்த நரேந்திர மோடி சொன்னது இப்போது நினைவுக்கு வருகிறது.
‘இலங்கை இராணுவத்தால் அவதிப்படும் தமிழக மீனவர்கள் பிரச்சினையும், பாகிஸ்தான் இராணுவத்தால் இன்னலுறும் குஜராத் மீனவர்களின் பிரச்சினையும் ஏறக்குறைய ஒன்றுதான் என்பதால், இதை என்னால் சுலபமாகப் புரிந்துகொள்ள முடியும்’ என்றார் மோடி.
மேலும், ‘இந்தச் சிக்கலைத் தீர்க்க நிபுணர் குழு ஒன்று அமைக்கப்படும்’ என்றும் சொன்னார். தான் சொன்ன சொல்லை, அதன் உண்மையான அர்த்தத்தில் பிரதமர் மோடி செயல்படுத்த வேண்டாமா?
இலங்கை இராணுவத்துக்குப் பயிற்சி, இராணுவக் கருத்தரங்கில் பங்கேற்பு, பொருளாதார உதவிகள் என்று இலங்கை அரசுடன் இணக்கம் பேணும் சந்தர்ப்பங்களைத் தவறவிடாத இந்திய அரசு, தமிழக மீனவர்களின் கால் நூற்றாண்டு கால அவலக் குரலுக்கு இப்போதேனும் அக்கறையுடன் தீர்வு காண வேண்டாமா?
இந்திய ஆட்சியாளர்களைத் தந்திரமாகக் கையாண்டு, தனக்கு இசைவாகப் பயன்படுத்திக் கொள்வதில் மிகத் தேர்ந்த அனுபவம் வாய்ந்த இலங்கை அரசு, தனது நிறத்தை ‘தாமரை’க்கும் தகுந்தபடி மாற்றிக்கொள்ளும்.
இந்தச் சூழ்ச்சியை இந்தியா புரிந்துகொண்டு, தமிழக மீனவர்களின் துயர வாழ்வுக்கு நிரந்தரத் தீர்வு ஒன்றைக் காண இலங்கைக்கு அழுத்தம் தர வேண்டும்.
மோடி அரசின் 100-வது நாள் நெருங்கும் நிலையில், தமிழகம் இத்தகைய திடமான தீர்வைத்தான் ஆட்சியாளர்களிடம் எதிர்பார்க்கிறது!
வடவர்களுக்கு ஏனோ இந்த மட்ராசிகள் மீது நாட்டு விடுதலையின் போதிருந்து ஒருவித இளக்காரம்; தாழ்ந்தவர்கள் என்ற மனோபாவம். இந்திய யூனியனின் ஒற்றுமை இன்மைக்கு அங்கு உள்ள பல மொழிகள், கலாச்சாரங்கள், மதங்கள் மட்டும் காரணமல்ல. வடவர்கள் தென்னவர்களையும் (குறிப்பாக தமிழர் நாட்டினரை) வடகிழக்கு மாநிலத்தவரையும் (7 sister states ) ஏதோ தங்களுக்கு அடிமையானவர்கள் போல் பார்க்கும் தவறான மனோபாவமும் ஒரு காரணம் ஆகும். இவர்களின் அபிலாசைகள், துன்பங்கள் வடவர்களுக்கு ஒரு பொருட்டே அல்ல. இது போன்ற சிக்கலான நிலையிலும், இனமானம் காக்க, தமிழர் நாட்டு அரசியல் கட்சிகளிடமும் மக்களிடமும் சுயநலம் பாரா ஒற்றுமை இன்மையும் தமிழர்களின் முடியாமையை தளிவாக வெளிப்படுத்தி வடவர்களை மேலும் இறுமாப்பு கொள்ள செய்கிறது. இப்போதைய BJP கட்சியின் ஸ்ரீலங்கா நகர்வும் இதனை நன்கு உறுதிப்படுத்துகிறது. தமிழர்கள் அவர்களுக்கு ஒரு பொருட்டே அல்ல. KL கிழக்கு மலேசியாவைப் பார்ப்பது போன்று. கிழக்கு மலேசியாவிற்கு நாட்டு கொள்கைகள் வகுப்பதில் என்ன உரிமை உள்ளது..?! அங்கும் அதுபோல்தான். வறியவர்களின் கெஞ்சல் வல்லவர்களின் காதில் விழுவது அபூர்வம். அதிலும் அந்த வறியவர்கள் இடையே சில சுயநலவாதிகளும் இருந்தால் நிலைமை வல்லவருக்கு இன்னும் அனுகூலம் ஆகும்.