தோழனுக்கு…..

புதுகுரல்களைக் கக்கிக்கொண்டிருக்கும் தலைநகரில்

இளைஞனாய் நாம் சந்தித்தவேளை
குடிமக்களின் சீற்றம் தொடங்கியபோது

உயர்ந்த குறிக்கோள்களைக் கைக்குள் அடக்கிய

புதியதொரு பட்டதாரி குழுவினை நான் அறிந்திருந்தேன்
தோழமையும் குடிமக்கள் சமத்துவமும்
புதியதொரு உலகை உருவாக்கும் கனவுகள்

எனது நம்பிக்கையை வலுப்படுத்தின

நீண்ட நேரம் கடந்தது
அனுபவமும் வயதும் நமக்கு கற்றுக்கொடுக்கிறது
என்னவொரு சிறந்த இளங்கனவு
விரல்களாலும் கவிதையாலும்
புத்தகங்களாலும் கோட்பாடுகளாலும்
கரங்களை எரிக்காமலும்
உடலை பொசுக்காமலும்.

பிரபஞ்ச நட்சத்திரங்கள் பறித்தது

(இப்போது, இன்னும் நான் சந்திக்கிறேன்
அரை துணிச்சலான இளைஞர்கள்
எப்போதாவது கனவை கிசுகிசுப்பார்கள்
நிலவை வெளிப்படுத்தாத நட்சத்திரத்தை எரிக்க
நான் மீண்டும் சுழலுகிறேன்
கடந்த பதிவுகள் நாடாக்கள்).

நண்பரே,
நாம் கனவு காணும் சுதந்திரமான சமூகம்

உண்மையில் வெகு தூரத்தில் உள்ளது
நம்மைப் பிரித்து வைத்தபோது

எனது கோபம் எரிச்சலானது
நமக்குள் இருந்த இடைவெளியின் தூரம் அதிகரித்து
எனக்கு “பூமி புத்ரா” பட்டம் கிடைத்தது ஆனால் உனக்கு இல்லை

உன் மருந்தகத்தில் கண்டறிந்தேன்
என் இருதய கிட்டத்தட்ட முடங்கியபோது
நீதான் முதலில் அதன் துடிப்பைக் கேட்டாய்
எனது வயதான கறுத்த நுரையீரலைக் கண்டாய்

நீ வெறுத்த சிகரெட் புகை….

நம்புகிறாயா?
என்னால் உன் இருதயம் துடிப்பைக் கேட்க முடிந்தது
முன்னைய உன் இருதய துடிப்பு

முன்னோர்கள் விண்ணப்பித்ததைப்போன்று