விஷ்ணுதாசன்
அவன்: தண்ணிகுடம் சுமந்து தனியா போறவளே
துணையாய் வரட்டுமா!
பிறைபோன்ற இடுப்பில்
குடமாய் வரட்டுமா
தங்ககுடம் உன்னை
நெஞ்சில் சுமக்கிறேன்!
அவள்: தங்கசரிகை வேட்டி
தளதளக்க; தனியா போற
பொன்ன வம்பிழுக்க வந்தீரோ!
உடம்ப பாத்துகிட்டு
ஊடு போய் சேருமய்யா!
உறவுமுறை தெரியாம
உளறுவதை நிறுத்திக்கோ!
அவன்: கருத்த குழலழகி
கட்டான முத்தழகி
மனதில் ஏத்திவச்சேன்
அணைக்காம அணையாது
கம்பங்காடிருக்கு
காளை நானிருக்கேன்
கன்னி மனசுவச்சா
கருக்கல் வரை பேசிடலாம்!
அவள்: கருத்த குரங்கழகா
கரடி முடியழகா
கன்னம் பழுத்துவிடும்
கையை ஒடிச்சுடுவேன்
பொட்டபுள்ளயோட
பொறக்கலையா
கண்ணகி சாதிடா
காரி துப்பிடுவேன் ஓடிடுடா!
என்னை புரிந்துகொள்
விஷ்ணுதாசன்
ஓ..சகியே
இது என்ன காதல் வேதனை
இளமைக்கு நேர்ந்த சோதனை
மனதில் வெய்யில் அடிக்குது
மழையும் பெய்யுது
ஒன்றும் புரியவில்லை
மனம் ஒரு நிலையில்
இருக்கவில்லை!
ஓ..சகியே..
காதல் பூவாசம் வருவதும்
குழப்ப புயலில் உதிர்வதும்
புதிருக்கு விடையில்லை என்
இரவுக்கு உறக்கமில்லை!
ஓ..பெண்ணே
பாதை தெரியுது
பயணம் தொடருது
போகுமிடம் தெரியவில்லை
பயணத்தில் அமைதியில்லை
கண்ணெனும் காதல்ஊசியால்
இதயத்தை குத்துகிறாய்
பேரழகை ஆடவிட்டு
பேயென அலையவிட்டாய்
சொல்லவும் தெரியவில்லை
நினைவை தள்ளவும் முடியவில்லை
தவிக்கிறேன் என்னை புரிந்துகொள் பெண்ணே!